Frans Verhoeven heeft het steeds gezegd, ook op de dagen dat het resultaat misschien wat teleurstelde: “De Dakar duurt twee weken, ik ga mezelf niet opblazen. Mijn moment komt wel.”
In de elfde etappe van de editie-2015 bewees hij zijn gelijk en zijn klasse met een excellente negende plaats.
In de elfde etappe van de editie-2015 bewees hij zijn gelijk en zijn klasse met een excellente negende plaats.
Verhoeven is een man van de lange adem. Na (bijna) tien Dakars weet hij precies waar zijn kansen liggen en wat de momenten zijn om toe te slaan. In de marathonetappes is hij op zijn best: dagen zonder assistentie dus van zelf sleutelen en servicen, dagen waarop het aankomt op ervaring en slim rijden, dagen waarop je veel kunt verliezen, maar ook veel kunt winnen. Dit was er weer zo een!
"Mezelf de laatste weken altijd goed verzorgd"
“Ik heb mezelf goed verzorgd, goed geslapen, goed gegeten, mijn roadbook goed voorbereid. Aan de motor hoefde ik bijna niets te doen, alleen het luchtfilter vervangen. Ik begin steeds beter mijn draai te vinden. Ik lijk wel een oude diesel. Misschien moeten we er nog een weekje aan vast plakken.”Het begon er al mee dat Verhoeven zich niet uit het veld liet slaan door een angstig moment aan het begin van het eerste deel van de marathonetappe. Tien minuten voor de start wees een official hem een plaats aan om de rivier over te steken. “Mijn motor zakte weg in de modder. Ik had geen andere keuze dan hem op zijn zij te leggen, anders was ik hem kwijt geweest. Gelukkig kwam mijn assistentieteam toevallig net voorbij. Ze zagen wat er gebeurde en hielden meteen een legertruck aan, die mijn Yamaha uit de blubber kon trekken. Je kunt je voorstellen hoe ik me voelde, tien minuten voor de start, met een motor die onder de modder zat. Dat was wel even paniek.”
"357 kilometer door de bergen en over de pampa’s"
Het was allemaal snel vergeten toen Verhoeven eenmaal aan de special kon beginnen. De smalle gravelpaden door de bergen waren hem op het lijf geschreven. Voor de route van vandaag – 357 kilometer door de bergen en over de pampa’s – gold hetzelfde. Hij wist dat een aantal klassementsrijders motorblokken hadden gewisseld en maakte daar optimaal gebruik van, op terrein dat hem uitstekend lag. “Twee van zulke dagen doen je alles vergeten,” glunderde Verhoeven in het bivak op het racecircuit van Termas de Rio Hondo. “Ik heb genoten. Ik had meteen een goed ritme te pakken en had al snel Planet, De Azevedo en nog twee man ingehaald. Vooral het laatste deel van de etappe was prachtig: technisch, veel draaien door de bergen. Ik heb heel precies gereden, met mooie, strakke bochten. Ik zat zingend op m'n Yamaha. In het algemeen klassement ben ik mooi opgeklommen naar de zestiende plaats. Daarmee ben ik dik tevreden.”
