AFSTANDEN : 5-8-14-18-23-27-32-40-75 km

Ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van wandelclub de Ravelse Wandelaars (dat er in feite pas in 2019 aankomt) organiseren we de nu jaarlijkse wandeling ‘Poppels Glorie’ op een zaterdag.

75 km

Dan hadden we immers de gelegenheid om een buitenmaatse afstand aan het geheel toe te voegen en dat is dus een 75 km geworden, die we ludiek ‘Mieke Pap goes completely bananas’ genoemd hebben omdat je nu eenmaal een beetje knettergek moet zijn om nog zo’n afstand op het programma te plaatsen.

Het is al dikwijls gebleken dat Poppel een echt wandelparadijs voorstelt en met Mieke Pap als uitvalsbasis hebben we ook dit jaar weer de gelegenheid om de deelnemers een zeer aantrekkelijk parcours aan te bieden.

De korte afstanden van 5 en 8 km beperken zich tot een lus rond het startlokaal, de feestzaal van Mieke Pap. Beide afstanden begeven zich naar de gemeentebossen van Molenheide. De 8 km neemt er al zigzaggend een aanloop om vervolgens net als de 5 km via een heerlijk slingerend éénmanspaadje Molenheide te verlaten en dan via het riviertje de Aa terug te keren naar de startzaal.

De afstanden vanaf 14 km begeven zich richting Tulderheyde (behalve de 75 km, welke eerst de lus van 8 km meepikt). Dat gebeurt langs de bossen van Overbroek en door Tulderbos om via een zanderig pad café Vijverzicht aan Tulderheyde te bereiken, waar kan bijgetankt worden.

Afhankelijk van de gekozen afstand kun je van hier terugkeren naar Poppel (14 km) of opteren om hier één of twee lussen door het immense landgoed de Utrecht mee te pikken. De eerste lus leidt je eerst door een prachtig laantje tussen het ven Papschot en Aalstheide. Vervolgen doe je door erg bosrijk gebied, waarbij bredere bospaden en éénmanspaadjes mekaar afwisselen. Je wandelt ook nog een strook over de Oude Trambaan ( waar vroeger een stoomtrein zijn rechten opeiste).

De tweede lus concentreert zich op de Andreas Schotel wandelroute, genoemd naar deze Rotterdamse, maar in Esbeek verblijvende kunstenaar. Onderweg passeer je schildersezels met zijn werken, maar ook kunstwerken die gemaakt werden op basis van zijn etsen en aquarellen ( o.m. een prachtige boer met paard en ploeg). Je rondt ook een klein vennetje om uiteindelijk aan te landen aan het hoogtepunt van deze lus : het ven Broekeling met zijn bijenstand en zijn kunstwerk (baadsters in Broekeling), met zowaar een erotisch tintje. Langs bospaden kom je terecht in de rustpost bij taverne ’t Jachthuis.

Alle afstanden, behoudens de 40 en 75 km, keren van hieruit terug naar Mieke Pap. Dat geschiedt eerst over een lange zandweg om dan terug de bossen van Overbroek aan te doen en vervolgens langs het heerlijke slingerpad van Molenheide en riviertje de Aa de wandeltocht te beëindigen.

Voor de echte langeafstandwandelaars begint het spektakel nu eigenlijk pas. Zij zetten koers naar enkele andere Nederlandse landgoederen. Daarbij situeren zich ook twee lussen die de deelnemers aan de 40 km links laten liggen, terwijl de 75 km-bananenstappers alles inpalmen. 

De eerste bestemming is het landgoed Gorp en Roovert. Langs bosrijk gebied bereik je de kapel van Roovert (1735), vlak voor de grens met Nederland. Je steekt die over en door een rijkelijk met nog bloeiende rododendrons bezaaide dreef kom je aan de oever van het flink meanderende riviertje de Rovertsche Leij wat je nu geruime tijd mag volgen, ook nog na de rustpost in de prachtige Nieuwe Hoef.

Hier maken de 75 km-stappers een lus die hen langs twee vennen geleidt, eerst het Haneven en later zijn grotere broertje het Bankven. Je wordt erheen geloodst via menige bospaden, die ook hier welig gesierd zijn met rododendrons. 

Na de bagagerust aan de Nieuwe Hoef voeren de bossen opnieuw hoogtij. Een prachtige dreef langs een gracht, een doorsteek van het klim- en avonturenbos aan natuurpoort de Roovertsche Leij, een eenmanspaadje langs het Nieuwkerks Baantje en een mooie brede dreef brengen je in het landgoed Nieuwkerk met zijn kerkje en gewezen klooster. Via een naturentuin en een brugje over de Poppelsche Leij zoek je opnieuw België op om te gaan genieten van een lekker ijsje (voor de 75 km-vreters !) bij rustpost Aarle IJs.

En nu wordt het stilaan tijd om wat heide te gaan opzoeken, met name de 250 ha grote Regte Heide, één van de grootste heidegebieden van Noord-Brabant. Daarvoor dient eerst echter nog het ook al rijkelijk beboste landgoed Ooievaarsnest doorkruist te worden. Maar je maakt er ook kennis met een gerestaureerde grafheuvel uit de Midden-Bronstijd (2000-700 voor Christus). Maar geduld loont en de Regte Heide geeft nu zijn geheimen prijs. Je mag een eerste gedeelte (zowat 1 km) volgen alvorens de rustpost bij Manege Het Hoefke te gaan opzoeken. 

De lus die nu volgt voor de 75 km-bananenstappers situeert zich voor het grootste gedeelte in de Regte Heide en het is nu volop genieten geblazen. Je merkt er o.m. afgeschraapte stroken die wat op een wandelpad lijken, maar de afgeschraapte laag bevat heidezaadjes en dient om elders weer heide te laten ontkiemen. Je passeert ook een zone met liefst 6 gerestaureerde grafheuvels van hetzelfde type als degene die je eerder op je weg vond. Onderweg hebben we een drankpost voorzien omdat het hier erg warm kan aanvoelen. Je mag aan de Rielse Dijk ook wat beschutting gaan zoeken in een bosstrook om vervolgens via de Aesvoortsedijk, welke de scheiding vormt tussen het Riels Laag en de Regte Heide, met onderweg o.m. 3 arduinen kubussen met gedichten en nog een klein stukje heide terugkeren naar de manege.

Tijd om stilaan op onze stappen te gaan terugkeren. Via kapel ’t Hoefke, een kleine Maria-grot uit 1930, en een leuke bosstrook vind je een lang éénmanspad door bosrijk gebied. Je verlaat het om via een prachtige dreef koers te zetten naar landgoed de Hoevens, waar we echter nauwelijks 300 m in zullen vertoeven, maar dan wel over een vlonderpad. Het is de overgang naar het al eerder vernoemde Ooievaarsnest, dat je langs de andere zijde mag bewandelen. Je treft er de schuur ‘Ooievaarsnest’ uit 1870 met rieten dak en namaak-ooievaar erop. Maar de drang naar ons vaderland neemt weer de bovenhand en Radio Paloma brengt redding. Bazin Gina biedt je zowaar een gratis abdijbier (Leffe) aan, tenminste voor de 75 km-vreters.

Er resten ons nog 7,5 kilometers. Het landschap wordt nu meer open en loopt over lange dreven langs velden en weiden, af en toe toch nog eens afgewisseld met een strook bos. Om de pijn toch nog een beetje te verzachten is halverwege nog een rustpost voorzien in de kantine van FC Poppel. Maar eens je die verlaat zie je in de verte al de kerk van Poppel opdoemen en dan weet je meteen dat Mieke Pap wenkt. En daar wacht de beloning na deze zware 75 km-opdracht : het welverdiende t-shirt, je mag driemaal raden wat er op de achterkant prijkt. Uiteraard hoeft het daarbij niet te blijven, daar hoort absoluut een drankje bij. 

Wij hopen dat alles goed verlopen is en dan zijn wij er 100% van overtuigd dat je enorm genoten zal hebben !

Traject Mieke Pap Goes Completely Bananas.

Traject_Goes_Bananas.pdf95.79 KB29/05/2018, 04:19