Poppel, dat is wielrennen. En wie aan Poppel denkt, denkt aan de van Poppels, want die zijn een deel van onze gemeente geworden.
Een wielerdynastie van de bovenste plank, waar Boy van Poppel ongetwijfeld een van de bekende namen uit is.
Maar helaas, ook voor de meest gepassioneerde renners komt er een einde. Na een carrière vol vallen en opstaan, heeft Boy besloten om de fiets aan de wilgen te hangen.
Betrouwbare collega
Veertien jaar lang zette hij alles op alles om de beste te zijn. Van Rabobank tot Intermarché, Boy heeft in de meest prestigieuze ploegen gereden. Twee Tours, vier Giros, drie Vuelta’s: de grote rondes heeft hij allemaal meegemaakt. En hoewel de overwinningen niet altijd overvloedig waren, was zijn waarde voor elke ploeg waarvoor hij reed onmiskenbaar. Een trouwe knecht, een betrouwbare collega, altijd klaar om voor zijn team te strijden.
Maar het lichaam van een wielrenner is een kwetsbaar instrument. Na een zware val in Nokere Koerse werd duidelijk dat het tijd was om een andere weg in te slaan. Een moeilijke beslissing, maar een weloverwogen keuze. Want zoals Boy zelf zegt: “Mijn lichaam heeft me duidelijk gemaakt dat het genoeg is geweest.”
En dus hangt de fiets van Boy van Poppel aan de haak. Een einde aan een indrukwekkende carrière, maar het begin van een nieuw hoofdstuk. Een hoofdstuk waarin hij ongetwijfeld net zo gepassioneerd zal zijn als altijd. Want wielrennen zit in zijn bloed. Het zit in het bloed van de Van Poppels. En dat is iets wat nooit zal veranderen.
Van Poppel aan de haak, maar de legende leeft voort.