UYUNI – Frans Verhoeven beleefde gisteren een topdag in de Dakar-rally.
In het tweede deel van de marathon-etappe van Jujuy in Argentinië naar Uyuni in Bolivia straalde bij de Poppelse motorrijder het plezier van zijn rood geblakerde gezicht waarop de striemen van zijn hel nog zichtbaar waren.
“Het was een topdag met een p en niet met een b. Tobdagen heb ik in mijn carrière ook gehad, maar vandaag had ik een superdag”, glunderde de coureur van het team Yamaha Netherlands Verhoeven.
Een prachtige rit na de baaldag van het eerste deel van de marathonrit.
Hij had genoten van de special die hij als dertigste achter de winnaar Toby Price aflegde. Ook in het klassement is hij wederom de beste Nederlandse motorcoureur. “Het eerste deel was eigenlijk niet interessant, snel en veel rechtuit. Maar vandaag was het een prachtige rit. Alles zat erin. Van bergen, hairpins, zand, kamelengras tot riocrossings. Een waterdoorwading was serieus diep. Ik ging er in het midden doorheen, maar ik dacht wel: nu moet het niet nog dieper worden, want anders ga ik kopje onder”, vertelde Verhoeven die de marathon-etappe, waarin de assistentieploegen tijdens de ‘break’ in Jujuy ontbraken, met verstand gereden heeft.
"Niet geforceerd, bandje sparen was de boodschap de eerste dag."
“In het eerste, snelle deel heb ik niks geforceerd om de banden te sparen. Maar vandaag ben ik gaan rossen. Dat kun je zien aan de bandjes want die zijn behoorlijk afgereden”, sprak hij voldaan. Ook verstandig was hij met de klimatologische omstandigheden omgegaan. “Ik heb geen last van hoogteziekte, ook nooit gehad. Omdat we vorig jaar zo’n regen en onweer in Bolivia hebben gehad, had ik mijn regenkleding en handmoffen al uit voorzorg in een locker gedaan. Toen we vanochtend aan de start stonden, was het koud! Onderweg zat ik gewoon te zingen dat ik mij zo dik ingepakt had tegen de regen. Alleen was ik wel zeiknat van het zweet, maar dat was beter dan kou lijden”.
De aankomst in Bolivia maakte op hem grote indruk. Frans moest zijn Yamaha WR450F Rally in de laatste vier kilometer van de stage door een haag van mensen loodsen. “Het was net als in de Tour de France. Alleen blijven de super enthousiaste mensen hier gedisciplineerd staan.”
