TERMAS DE RIO HONDO – Poppelaar Frans Verhoeven heeft in de tweede Dakar-etappe van Villa Carlos Paz naar Termas de Río Hondo net op tijd weten te voorkomen dat hij een modderfiguur sloeg.
De coureur van het team Yamaha Netherlands Verhoeven vond de snelle en ingekorte rit niet moeilijk, maar maakte toch een hachelijk moment mee toen hij met zijn Yamaha WR450F Rally een reusachtige modderpoel naderde.
Frans laat zijn trial skills een handje helpen.
“Ik zat voor die modderstrook die 200 meter lang was, aan de linkerkant, maar het publiek gilde dat ik naar rechts moest. Ik tilde de motor over het spoor naar die kant op. Door wilde begroeiing heen kwam ik er zonder kleerscheuren vanaf. Dat kon niet van veel andere rijders worden gezegd. Die zaten tot aan hun kuip vast. Dat spoor was zo diep, daar kon zelfs een vrachtwagen in”, vertelde Verhoeven die zichtbaar opgelucht was.
Aangekomen in het bivak dat was opgezet op het racecircuit van Termas de Río Hondo, wilde Frans eerst een verkoeling. In tegenstelling tot de eerdere dagen was de buitentemperatuur behoorlijk opgelopen naar circa dertig graden Celsius. Na zich te hebben gelaafd aan een flesje water, zei hij lekker te hebben gereden. “Misschien komt dat niet overeen met de uitslag (35ste op 18.12 minuut van dagwinnaar Toby Price) maar ik ben iemand die moet groeien in de rally. Dat krijg je als je een dagje ouder wordt. Ik heb in elk geval vertrouwen”, sprak hij opgewekt.
Dat hij onderweg moest stoppen om zijn bril schoon te maken, was hij al bijna vergeten. “Het slangetje van de carterontluchter spoot plotseling wat olie omhoog, precies op mijn bril. Ik zag geen steek meer, dus heb ik gestopt om alles schoon te maken”.
Opgeschrikt door blikseminslag.
Daarentegen was de ervaring in de eerste, later geneutraliseerde etappe een bizarre. Hij kreeg de schrik van zijn leven, toen hij onder erbarmelijk slechte weersomstandigheden samen optrok met Ruben Faria. Vlak achter hen sloeg plotseling de bliksem op de vangrail in. “We schrokken ons allebei dood. Ik voelde de vrij gekomen stroom door mijn stuur vloeien. Mijn handen gingen er zelfs van omhoog staan. Heel angstig om mee te maken. Laten we hopen dat het weer ons de komende dag meezit. Ook de tweede etappe begonnen we tijdens de verbindingsroute in de regen. Ik ben dat een beetje beu aan het worden.”
