DE HEL VAN KASTERLEE 2009
De finish halen in de legendarische "Hel van Kasterlee" 15 lopen, 105 mtb, 30 lopen, dat was het doel wat ik mezelf gegeven had op 21 december 2008 toen ik naar de vorige editie ging kijken om Michiel aan te moedigen. Een bikkelharde wedstrijd, tegen de andere deelnemers, tegen jezelf en in ons geval dit jaar tegen de natuur. Deze laatste was een belangrijke factor in wedstrijd.
Nu kan het simpel ogen, trainen en meedoen, simpel toch, tot ik aan de trainingen begon. Ik ben van nature geen loper dus hier moest hard voor getraind worden. Na enkele maanden belanden we zo in de cruciale voorbereidingsmaanden richting de Hel. Alles verliep vlot, het ging goed, misschien te goed, zodat er regelmatig blessures te voorschijn kwamen. Na maanden trainen word dit mentaal zwaar, maar er is maar 1 ding wat de telt, de aankomst in de sporthal.
D-DAY
Zondagmorgen 4h45m gaat de wekker af, rap nog wat eten, alle spullen controleren en dan naar de sporthal. Onderweg beginnen de zenuwen hun werk al te doen, zeker als we al in een sneeuwbui naar ginder aan het rijden zijn. Aangekomen in de sporthal zoek ik mijn stoeltje op en bereid mijn wissels voor.
8.00h temp –6°C. Het startschot klinkt en weg zijn we onder het mooie vuurwerk in de sneeuw en dit voor gans de dag. Deze loopronde moet je gewoon op eigen tempo afwerken. Na 1h09 kom ik aan in de sporthal om te wisselen. Dan hoor ik de speaker omroepen dat het fietsparcours wordt aangepast door het slechte weer, 7 kleine toeren ipv 4 grote, afstand zou nu rond de 80km liggen. Het fietsparcours lag er bijzonder slecht bij en inhalen was hier bijna niet mogelijk, jammer want dit was het onderdeel waar ik veel wou goed maken. Ik had een heel goed gevoel op de fiets maar kon er niets mee. Terug aangekomen in de sporthal, wisselen van schoeisel en weg waren we voor de laatste loopproef. In deze loopproef heb ik mijn grenzen verlegd, door een aanhoudende blessure aan de knie, zou ik hier nog veel afzien. Maar er is maar 1 weg en dat is die naar de sporthal. Op een kilometer van de sporthal begin je de euforie al te voelen in heel je lichaam. En dan ligt hij daar, die mooie rode loper en ik mocht daar naar binnen, ONBESCHRIJFELIJK !!!!! Je komt binnen in een bruisende sporthal, familie, vrienden en supporters, allemaal waren ze daar om mij te steunen.
Dit is een dag die ik nooit meer vergeet.
Mijn dank gaat dan ook uit naar Rob Embrechts die me de hele dag begeleid heeft, naar mijn vriendin Greet voor de vele trainingsuren, naar de vele supporters voor de onmisbare steun en naar Michiel Schellekens omdat hij me heeft laten voelen wat de hel echt betekent!!!
Ik ben geeindigd op de 96ste plaats van de 225 gestarten in 8h53m.
Michiel op een Schitterende 6de plaats, SUPER.
Next year, ALL BE BACK, stronger en faster, en remember, pain is temporary, Quiting is for ever!!!
Greetz,
Tom vd Broek
"HELL YEAH"
