Voorbeschouwing;
De winterduathlon van Kasterlee is al jaren mijn favoriete wedstrijd. Niet alleen de afstanden (15 km lopen – 105 km MTB en 30 km lopen) maken de wedstrijd enorm zwaar, maar ook de periode van het jaar waarin deze wedstrijd georganiseerd wordt vergt het uiterste van elke atleet. De weersomstandigheden zijn in oktober, november en december niet altijd ideaal om lange duurtrainingen af te werken! Daarom moet elke atleet over een ijzersterk karakter en doorzettingsvermogen beschikken om in "optima forma" aan de start van de wedstrijd te verschijnen.
Ik schets nog even mijn voorbereiding vanaf oktober tot en met de start van de wedstrijd;
- gemiddeld trainingsuren per week: 12 tot 13 uur.
- langste duurloop: 3 uur.
- langste fietstraining: 5,5 uur.
- langste training op de rollen: 3 uur.
- langste koppeltraining: 6 uur 15 min.
- voorbereidingsloop: worldmasters trailrun Dortmund(5km – 35 km en 21 km lopen op 3 dagen)
Best indrukwekkende cijfers maar je moet weten dat de echte topfavorieten minstens 15 uur per week trainen! Dit trainingsvolume kan ik niet halen gelet op mijn werk in een grote bouwfirma en bovendien tracht ik steeds "de kerk in het midden te houden" in mijn gezinsleven.
Dit jaar was het de 6° maal dat ik zou starten in de winterduathlon van Kasterlee en voor de 4° keer ambieerde ik een top tien plaats.
- 2002: opgave.
- 2003: 15°
- 2004: 7°
- 2005: 10°
- 2008: 9°
De laatste weken voor de wedstrijd zijn voor mezelf zeer stresserend; constant opletten dat je niet ziek wordt, de laatste duurtrainingen blijven afwerken, materiaal in orde brengen , de staat van het fietsparcours gaan verkennen, ... . Voor mezelf hoopte ik op een snel fietsparcours, maar donderdag voor de wedstrijd begon het zowaar te sneeuwen en de weersvoorspellingen voor de wedstrijddag waren alles behalve rooskleurig. Bij mijn laatste parcoursverkenning op vrijdag wist ik al dat dit parcours nadelig voor me was. Het fietsparcours was op het lijf geschreven van technisch vaardige rijders. Na mijn laatste verkenning vertrouwde ik reeds toe aan een aantal personen; "Dit is een fietsparcours op het lijf geschreven voor een atleet met een klein gestalte ... nl. Chris Maes!"
De wedstrijd;
Aangezien ik vorig jaar als 9° eindigde krijg ik van de organisatoren een bevoorrecht plaatsje in de sporthal en bovendien krijgt elke top tien atleet de startnummer van je behaalde plaats in de voorgaande editie. Daarom prijkt er op mijn MTB – nummer 9. Het geeft altijd een aangenaam gevoel als je merkt dat mensen kijken als je langs wandelt in de wisselzone bij het klaarleggen van je materiaal. De drukte in de wisselzone wordt me al snel te veel en ik bespreek nog een laatste keer met mijn vaste begeleider (Michel Jespers) de bevoorradingen. Ook hier is over nagedacht want in dergelijke lange afstandwedstrijden is op tijd eten en drinken cruciaal!
Na een korte opwarming in een ware sneeuwstorm worden we om 8 uur 's morgens op gang geschoten. Behoedzaam nestel me ik in het spoor van Peter Vermeulen (6° in 2008) en Bram Vleugels (uitstekend triatleet). Na 5 km merk ik op dat we in 6° positie lopen en dat we een 50-tal meter voor de grote favorieten uitlopen. Chris Maes loopt 50 meter voor ons uit. ... Na 58 minuten lopen we terug de sporthal binnen. Een snelle wissel zorgt ervoor dat ik als 3° op de MTB spring. ...
Door de hevige sneeuwval werd het fietsen om veiligheidsredenen terug gebracht naar 7 rondjes van 11,5 kilometer i.p.v. 4 ronden van 25 km. In het bos merk ik onmiddellijk dat "techniek" de bovenhand krijgt op "krachtrijden". Chris Maes haalde me als eerste in en een tijdje nestel ik me in zijn spoor tot een technische passage waar ik een gaatje moet laten. Langzaam zak ik terug naar plaats 9. ... Het fietsparcours is spekglad geworden en bovendien maakt het dubbelen van atleten nog gevaarlijker. Ik ga zeker een tiental keren onderuit, gelukkig zonder blessure of materiaalpech. ... Erger wordt het als ik in de 5° fietsronde mijn rechterlens verlies. ... Het goede spoor kiezen wordt nog moeilijker, maar ik besluit om geen onnodige risico's te nemen op dit parcours. ...
Als 9° fiets/glijd ik de wisselzone binnen. In de wisselzone wissel ik enkel van schoeisel en trek mijn fietsoverjasje en fietsvest uit. Bovendien gooi ik mijn linkerlens ook weg, want ik vrees anders koppijn te krijgen van het wazige zicht!
Bij aanvang van de laatste 30 km lopen staat Michel Jespers me op te wachten. Hij gaat me tijdens de laatste loopkilometers voorzien van de nodige drank en voedsel. De eerste vier kilometer is meefietsen quasi onmogelijk door de verse sneeuw. Ik vrees het ergste en roep op Michel om een volgwagen te bellen. ... Echter na kilometer 4 is de weg min of meer fietsbaar, ... alhoewel bevoorraden geen sinecure is ... . Al snel merk ik dat ik nog over een stel goede loopbenen beschik. Doch moet ik steeds aan Michel vragen waar ik het best kan lopen, ... ik zag enkel maar één groot wit veld voor me. Al snel remonteer ik de winnaar van vorig jaar Camille Hendrickx en na kilometer 9 haal ik Peter Vermeulen in. Doch maak ik een foutje in de eerste 15 kilometer en dat is dat ik iets te weinig energie tot me nam. ...
Bij het ingaan van de laatste loopronde roept de speaker dat ik zowaar in 5° positie lig! Dat zag er dus bijzonder goed uit. Met nog 12 kilometer te lopen krijg ik een klopje. Ik blijf toch doorlopen en waan me zeker van de vijfde stek. Tot op 5 kilometer van het einde Camille Hendrickx me weer voorbij snelt! Op dat moment loop ik in 6° positie, ik doe geen enkele moeite om te volgen en op eigen tempo loop ik richting sporthal. Op 200 meter voor het einde bedank ik mijn begeleider Michel Jespers voor de steun. Ook voor hen is de wedstrijd steeds een ware beproeving! Het inlopen van de sporthal is steeds een kippenvel moment ... een hal die uitpuilt van het volk en met loeiharde muziek .... . Ik loop de rode loper op en de speaker scandeert mijn naam ... als eerbetoon aan de winnaar van vorig jaar (Camille Hendrickx liep toen in ontbloot bovenlijf de sporthal binnen) ontbloot ik het bovenlijf ... YES ... POWERMICKEY DID IT AGAIN!
Een kort interview met de speaker volgt en even krijg ik het moeilijk als ik mijn begeleider Michel Jespers en mijn supporters bedank. Dat jullie heel de dag voor mij in die weersomstandigheden in de weer waren, ... echt bedankt daarvoor!
Nabeschouwing;
Een zesde plaats mag/moet uiteraard gevierd worden. Al snel nuttig ik samen met de supporters een paar glazen Leffe. Veel heb ik niet nodig om dronken te worden, ... AMBIANCE! Eindelijk na meer dan 3 maanden zelfopoffering kan ik me nog eens laten gaan! ... Nog meer Leffe ... en nog meer ambiance!
Vol ongeduld wacht ik de komst van mijn trainingsmakker Tom Van Den Broeck af! Ik word euforisch als Tom aangekondigd wordt in de sporthal. Ik rep me naar de "wake of fame". Als ik Tom binnen zie strompelen, kan ik mezelf niet meer inhouden. Ik spring het podium op en omhels Tom ... eindeloos respect voor je man ... als laatste eerbetoon heis ik Tom in mijn nek en laat "de stier van Poppel" zien aan een volle sporthal!
Nadien volgen nog meer Leffe en nog meer ambiance ...
Graag zou ik volgende mensen nog willen bedanken;
- Michel Jespers, al jaren mijn trouwe begeleider! Dit jaar wist hij me in extreme omstandigheden naar een 6° plaats te begeleiden!
- mijn ouders (Wim Schellekens en Marleen Jespers); al jaren trouwe supporters.
- mijn schoonouders (Karel Severijns en Gerda Van Gils); al jaren trouwe supporters.
- de fietscollega's van de power-bikers; Koen Vansweelvelt, Wim Dierckx, Wout Huybreghts, Dirk Vosters, Jef Dries, Rob Embrechts en Paul Van Gool.
Uiteraard mag ik mijn vrouw Kim Severijns niet vergeten, 3 maanden lang opgezadeld zitten met een "egoïstisch" atleet/man is niet altijd even plezant. Bedankt Kim, dat je mijn dromen laat verwezenlijken!
Volgend jaar start ik wederom in de "Hel van Kasterlee". Doch zal het voor de laatste keer zijn, de combinatie werk, gezin en training voor dergelijke wedstrijd is niet meer combineerbaar.
Voor meer fotomateriaal over de Hel Van Kasterlee met onze mannen uit groot Ravels verwijzen we naar : http://picasaweb.google.com/wtcpowerbikers/WinterduathlonKasterlee20122009#