Vorige week kwamen de deelnemers van de Antwerpen Banjul Challenge aan op hun einddoel, The Arch of Banjul in Gambia na een helse rit van meer dan 7.000 kilometers.

Ze weren er verwelkomd door vele enthousiaste mensen die ondertussen de karavaan uit België en Nederland wel kennen.

Elke keer weer komt die Nederbelg Cor met een heleboel landgenoten om humanistische doelen te steunen. Dat ze daarvoor 7.000 km in een oude bus of auto moeten rijden snappen ze misschien wel niet helemaal maar dat is niet belangrijk. Ze doen het toch maar.

We gaan niet wegsteken dat de deelnemers er ook wel een massa plezier aan beleven en herinneringen smeden voor vele komende jaren, maar ze steunen er wel ontiegelijk veel projecten mee in het kleine arme landje die anders nooit zouden kunnen worden verwezenlijkt.

Ook dit jaar staan we weer versteld van het grote variëteit van projecten die worden ondersteund. Naast de onoverkomelijke boorputten die nog altijd noodzakelijk zijn vinden we ook een project om groentetuin op te richten en een marktinfrastructuur op poten te zetten. Vele projecten draaien ook om medische faciliteiten en scholen doe sanitaire voorzieningen nodig hebben of administratieve ondersteuning.

Daarnaast zijn er ook de projecten die vrouwen helpen om zelf een inkomen te verwerven zoals de pottenbakkerij of wasserij die dit keer een steuntje in de rug krijgen.

Binnenkort hopen we meer te horen van Cor De Bresser die heel deze week al dringend bezig was met de organisatie van de veiling van de wagens en motor en niet te vergeten, de aflevering van de ambulance die Bernard en hijzelf tot in Banjul hebben gereden.

Banjul weet ondertussen zeer goed wanneer de karavaan zal aankomen en ze hadden dan ook een cameraploeg op pad gestuurd van de nationale tv om hen te verwelkomen en enkele interviews af te nemen.

Fotoreportage aankomst en verwelkoming in Banjul