Het werd hier enkele dagen geleden al aangekondigd; een ex-Weeldenaar op de federale lijst van Groen. Ik ben Dalilla Hermans, 28 jaar, niet geboren maar zeker wel getogen in Weelde en ik sta dus op de 16 plaats op de lijst voor de kamer van Groen.
Op kerstdag 1988 ben ik in Weelde aangekomen. Ik en mijn zus zijn geadopteerd vanuit Rwanda en kwamen terecht bij onze ouders die destijds in ‘den Eykantpad’ woonden. Al in die eerste dagen in het dorp leerde ik de meisjes kennen die ik nu nog als mijn beste vriendinnen beschouw. Zo herinneren de meeste mensen uit Weelde mij denk ik het beste: met Kathleen, Hanne en Stephanie onafscheidelijk op pad. Samen in de KSJ, samen naar de bibliotheek (die toen nog aan zaal sint jan was!), samen met de fiets naar de grote school in Turnhout, samen hangen op ’t pleintje achter de Spar (of was het de Cirkel?).
Toen ik 15 was besloten mijn ouders naar Turnhout te verhuizen. Goed, zei ik, maar ik blijf wel in Weelde in de KSJ. En zo komt het dat ik tot mijn 22 in KSJ Weelde bleef, ook al woonde ik er dan al lang niet meer. In KSJ begon ik natuurlijk als lid, een dikke tien jaar later werden ik en de 3 andere musketiers leiding, en ik sloot mijn carrière af als hoofdleidster. Ik vond het geweldig, de jeugdbeweging, en nam al snel engagementen op in de provinciale en nationale werking van KSJ. Zo ben ik, uiteindelijk, in mijn huidige job beland. Ik werk nu voor Karuur VZW, een organisatie die lokale jeugdparticipatie ondersteunt. Dat doen we door o.a. de jeugdraden in Vlaanderen en Brussel vorming te geven en te ondersteunen, maar ook door projecten op grotere schaal (www.debattle.be en www.heldenvanlater.be bijvoorbeeld).
Het is nu al enkele jaren mijn job om jongeren warm te maken voor politiek, voor ‘deelnemen aan het beleid’. Daardoor leerde ik enorm veel jonge Vlamingen kennen, en ook een groot aantal schepenen van jeugd, kabinetsmedewerkers, en andere politici.
Ik voelde al langer dat ik iets wilde doen met de vragen die ik had, met de frustraties die ik soms ook had. Bij Groen vond ik een plaats om aan de slag te gaan. Een partij die sociaal is, én begaan met het milieu. 
Genoeg over mezelf, laat ik maar eens vertellen welke programmapunten mij overtuigd hebben, en hopelijk ook jullie zullen overtuigen in het stemhokje 25/5.
Werk, of het gebrek daaraan, is en blijft één van de grootste uitdaging voor de komende regering. Groen wil de jeugdwerkloosheid aanpakken door bewust kansen te creëren voor jongeren. Door een loonkostverschuiving gericht op startbanen, door een vacatureplan dat jongeren naar openstaande vacatures toe leidt, door een grondige onderwijshervorming die zorgt voor minder jongeren zonder diploma op de arbeidsmarkt, en door per 50 werknemers 1 stageplaats voor een jongere te voorzien.
Ik zie rondom mij dagelijks leeftijdsgenoten, met of zonder diploma die nauwelijks werk vinden, dus dit is 1 van mijn stokpaardjes.
Daarnaast zet Groen in op bétere jobs. Een thema dat ik tot hiertoe onderbelicht vond: elke partij heeft de mond vol over méér jobs, maar we moeten ook stilstaan bij de kwaliteit van die jobs. Groen wil CAO’s waar er ook oog is voor kwaliteit van werken, en vindt dat tijdskrediet en zorgverlof kan zorgen voor een beter evenwicht tussen werk en leven. Als jonge mama, met een zoontje van een jaar, die fulltime werkt, besef ik maar al te goed hoe belangrijk die balans is.
Naast werk zijn ook de belastingen iets waar elke verkiezingstijd iedere partij om ter luidst over roept. Bij Groen vond ik heel simpel de oplossingen die mij het eerlijkst lijken: werk minder belasten, vermogenswinst en vervuiling meer. Vervuilende brandstoffen zwaarder belasten, milieuonvriendelijke subsidies afschaffen, en tot slot alle huidige belastingen op vermogen af schaffen en vervangen door 1 vermogensrendementsheffing, waardoor de vermogens boven 1 miljoen meer bijdragen dan vandaag, zal middelen vrijmaken die de lasten op werk gevoelig kunnen verlagen. Het lijkt mij eerlijker, socialer en eigenlijk ook gewoon logischer.
Ten slotte wil Groen de wachtlijsten voor kinderopvang en in de zorg aanpakken. Al wie ooit een kindje in het Antwerpse kreeg zal het volmondig met me eens zijn dat er op dat vlak grote uitdagingen liggen. Van basisscholen willen wij echt brede scholen maken, waar naast leerstof ook sport, muziek en vrije tijdsbesteding een plaats krijgen. Ikzelf zat op de gemeenteschool (de jongensschool werd dat toen nog genoemd) in Weelde, en heb daar een geweldige tijd beleefd. Wie ooit Juf Martine heeft gehad zal weten waarom het vijfde leerjaar nog steeds 1 van mijn topjaren ooit is. Ik wil mijn zoontje ook naar een school die zo open is, die een draaischijf van de buurt is, kunnen sturen.
Het secundaire onderwijs wil Groen grondig hervormen. O.a. door een breder aanbod in de eerste graad, wat ervoor zal zorgen dat de studiekeuze wordt uitgesteld. Later kiezen betekent beter, bewuster kiezen, dat kan ik alleen beamen. Enkele dagen na de verkiezingen stap ik in het huwelijksbootje met een jonge leerkracht Nederlands. Groen stelt dat beginnende leerkrachten meer begeleiding en jobzekerheid moeten krijgen. Ik heb vanaf de eerste rij gezien dat dat volledig klopt en broodnodig is! Goede leerkrachten maken goede scholen, maar zoals het nu gaat, haken de beste jonge leerkrachten snel af.
Er zijn nog heel wat meer redenen waarom ik ervoor koos mijn naam te verbinden aan deze partij, en waarom ik hoop dat jullie op mij/op Groen zullen stemmen, maar dat waren de allerbelangrijkste. Je kan de rest van het programma lezen (of bekijken in een kort filmpje) op groen.be, en je vindt mij terug op facebook als Dalilla Hermans of je mag me mailen op
Groene Groeten!
Dalilla Hermans
