Ruim 700 mensen namen afgelopen zaterdag in het crematorium van Turnhout afscheid van de 32-jarige Tim Gorris uit Ravels.
Familieleden, (sport-)vrienden en kennissen waren getuigen van een pakkend eerbetoon voor de immer lachende voetballer van White Star die begin vorige week uit het leven stapte.
Het nieuws over het overlijden van Tim Gorris sloeg vorige week in als een bom, niet alleen binnen zijn eigen omgeving, de hele voetbalwereld was geschokt. Als supertalentje leek hem dan ook een mooie voetbalcarriere in de wieg gelegd. Nadat hij voor het eerst zijn voetbalschoenen aantrok bij KFC Flandria kwamen al snel scouts opduiken die hem op 12-jarige leeftijd naar het Nederlandse Willem II loodsten. Hij bleef daar lange tijd actief, maar een zware enkelblessure en de daarop volgende operaties betekenden het einde van een profcarriere. Tim kwam nog wel terug en speelde nog op een hoog niveau bij ondermeer Geel, Duffel, Vosselaar en sinds drie jaar bij White Star.
Al snel na zijn overlijden kwamen vanuit alle hoeken condeleances, maar vooral ook mooie verhalen over die fantastische kerel die Tim was. Vrienden, werkmakkers en vooral ook gewezen trainers en ploegmaten schreven hun emoties neer via allerlei media. De uitvaartsdienst van afgelopen zaterdag bevestigde nog maar eens hoe graag iedereen hem had.
UITVAARTDIENST
Een massa volk stond al vroeg aan te schuiven bij van het crematorium. Een groot buitenscherm waarop continue foto's van de overleden Tim werden getoond waren een soort verwelkoming voor de vele vrienden. Eens de dienst begon volgden muziek en vele sprekers mekaar snel op. Altijd weer waren er hartverwarmende woorden over een bijzonder man die niet alleen op het veld, maar ook buiten het veld erg geliefd was, iemand die ook steeds voor iedereen klaarstond.
Een van de sprekers was Tim's "tweede broer" Andy die het had over zijn verbondenheid ondanks de letterlijke grote afstand. Hij kon altijd op Tim rekenen, kon er als het ware een kasteel op bouwen. Ook gewezen trainer bij Vosselaar Tom Gevers had niks dan lof. "Al vanaf minuut 1 bij Vosselaar drukte Tim er een stempel en tilde hij de hele ploeg, incluis zichzelf, naar een hoger niveau. Hij was ook een fantastisch mens".
Er waren verder nog meer ontroerende en pakkende getuigenissen van bijvoorbeeld Tim's schoonzus en van Joris Van Rossum van FC White Star. Hij las ook een gedicht voor dat de spelers van zijn huidige club hadden neergepend... het was beklijvend. "Niemand is mooier dan jij. Je bent zo mooi, op elk gebied. Bedankt Gorris, jouw lach zal overheersen in tijden van verdriet. We zullen aan je denken, bij elke wandeling die we maken, bij elk grassprietje dat we aanraken, bij elke lach die we de wereld insturen. We zullen denken aan je zotte kuren. We zullen aan je denken bij elke knuffel die wordt gegeven, zo knuffel jij jezelf naar een plaatsje in ons leven", het zijn woorden om te koesteren... ze typeren zo mooi hoe Tim echt was.
Zijn clubmakkers van FC White Star, die in trainingsoutfit afscheid kwamen nemen, vormden op het einde van de afscheidsdienst een grote cirkel rond de kist van hun ploegmaat. Als eerbetoon aan Tim zongen ze omarmd 'you'll never walk alone'... er volgde een indrukwekkend applaus.
VRIEND VAN IEDEREEN
Achteraf spraken we nog heel wat mensen die maar bleven benadrukken hoe vrolijk, humoristisch en behulpzaam "Timmeke" was. Velen hadden het ook over de beste speler waarmee ze ooit voetbalden, maar ook het grootste feestvarken waarmee ze ooit optrokken. Ook zijn werkmakkers van Van Gils IJscreations, het vroegere IJsklokje, vertelden over hun immer vrolijke en opgewekte knuffelbeer.
"Hij gaf veel weg van datgene dat hij eigenlijk voor zichzelf nodig had", lazen we ook op de sociale media. En ook daar schuilt wellicht veel waarheid achter. Tim liet niet graag zien dat het hem niet altijd even gemakkelijk ging, hij schermde zijn eigen problemen zoveel mogelijk af voor de buitenwereld. Die zag veelal enkel het vrolijke in Tim. Of zoals we in het gedicht van Dalilla H., dat eerder op Rawepo verscheen, konden lezen : "Alleen die brede lach zien, niet de lijnen in elkaars gezicht".
Gisteren werd op verscheidene voetbalvelden al een ijzingwekkende minuut stilte gehouden. Dat was ondermeer het geval in Zwijndrecht waar White Star zijn eerste match zonder hun nummer 10 speelden, en in Vosselaar en Flandria.
Het ga je goed Tim... hopelijk heb je nu gevonden wat je zocht.
Ter informatie : Wie vragen heeft over zelfdoding, kan terecht op het gratis nummer 1813 en www.zelfmoord1813.be of bij Tele-Onthaal op het nummer 106 of www.tele-onthaal.be
