Omdat we vrijdagnavond hoorden dat er nog maar een zestigtal bezoekers waren aangemeld fronsten we toch wel de wenkbrauwen toen we vanmiddag onder enkele striemende regenbuien zelf een poolshoogte gingen nemen op de oude Navo basis van Weelde. Er was weinig of geen parkingplaatsje te vinden zodat dit bezoekersaantal overnacht toch wel spectaculair moet zijn gestegen. Zou dit te wijten zijn geweest aan de verontrustende berichten die de laatste dagen toch wel het alarmniveau bij de politiediensten de hoogte in hebben gejaagd.
Er wachtte ons in alle geval een warm welkom toen we het spandoek dat de kinderen van de nieuwe bewoners bij elkaar hadden gekliederd. Her en der liepen mensen in trainingspakken rond, anderen vonden het precies toch warm genoeg en hadden naast een T-shirt weinig anders om het lijf om hen warm te houden.
Als één der eerste groepen werden we begeleid door een dominante mevrouw van het Rode Kruis die ons met fikse pas langs de leefcontainers voerde alsof haar leven ervan afhing. De verschillende rijen hadden allen een eigen label zoals we dat aan het strand wel eens zien, zoals een dolfijntje, een schaap of een koe enz...Kwestie van elkaar te kunnen vinden zonder de taal machtig te zijn . Het leek wel of we snel door een gevaarlijke zone moesten worden geloodst hoewel de nerveuze bewoners die we tegenkwamen zich nergens om bekommerden. Die waren wel meer gewoon.
De leefcontainers waarin snel een blik mocht worden geworpen waren nochtans Spartaans van inrichting, meer dan een legerbed en een kast staat er niet in, geen wonder dat weinige asielzoekers in spé in hun woonruimte verblijven gedurende de dag. Van enige sanitaire voorzieningen in de individuele containers geen spoor, daarvoor moeten de bewoners zich naar een andere container begeven. Ook 's nachts bijvoorbeeld moeten ouders met jonge kinderen door de kou naar een andere container op zoek om hun baby te verschonen.
Ondanks de stromende regen was sfeer in de ontspanningsruimte uitgelaten,sportieve jongeren speelden wat ping pong, kinderen lagen in een soort Mongoolse cirkeltent te spelen , terwijl hun ouders of rest van de familie de tijd doden met een spelletje kaarten .... wat kunnen ze anders doen? Wat verder waren een aantal jongeren enthousiast in een volkse dansgroep en Oosterse muziek hun kunsten aan het tonen tegenover elkaar. De Rode Kruis medewerkster hield ondertussen een info standje open waar ze een soort uitleendienst hadden opgezet om boeken uit te lenen en speelgoed om de kleine kinderen te vermaken, de kleurprenten aan de muur waren duidelijk in trek bij de meeste kleintjes . De grote meerderheid van deze mensen kwam uit het Midden Oosten en landen uit de vroegere Sovjet Unie.
Daarna was het de beurt voor wat onderwijs van de bezoeker over de procedures die de bewoners moeten doorstaan. Hoewel de meeste mensen uit onze groep duidelijk een neutrale houding hadden tegenover het centrum was de verbazing toch groot toen de Rode Kruis medewerkster zo tussendoor opmerkte dat de bewoners een aantal nachten mochten wegblijven. Pas als een bewoner 10 nachten per maand is weggebleven is hij niet meer welkom in het centrum. Dan wordt ervan uitgegaan dat hij elders, bij familie of kennissen onderdag heeft gevonden. Voor mij is dit ook een uitnodiging om in de illegaliteit op te gaan. Op deze manier krijgen de pseudo-asielzoekers die ons land hebben uitgekozen om minder humane redenen, de kans om zich te oriënteren in de omgeving of zelfs in het Zuiden van Nederland om daarna in de anonieme illegaliteit te verdwijnen. Tot deze vaststelling kwamen meerdere bezoekers die met ons deze rondleiding kregen.
Bij de "intake" ( ingangsgesprek) van elke nieuwe aankomst worden badges uitgereikt waarop de naam, nationaliteit en de eetvoorkeur van de nieuweling staat. Hierbij worden ook vingerafdrukken genomen om te controleren of de drager ervan zich niet bezondigd aan een ongeoorloofde tweede asielaanvraag in een ander land van de Europese Unie (Dublin akkoord). Door de grote verscheidenheid van de nationaliteiten is het geen sinecure om dit alles in goede banen te leiden, in de refter zijn dan ook enkele verschillende keuzes voedsel beschikbaar om aan de grootste behoeftes te voldoen. Bij het tweede intake gesprek wordt verder ingegaan op de persoonlijkheden van de nieuwelingen zodat er toch een achtergrond van de bewoners kan worden gevormd door de mensen om de algemene werking van het centrum te waarborgen. De medewerkers van het Rode Kruis zorgen ook voor de tickets van het openbare vervoer om de mensen tijdig op hun verplichte procedure gesprek te krijgen in Brussel. Ze moeten wel zelfstandig deze weg afleggen wat ook al niet zo vanzelfsprekend is als je uit een ver land komt. De meesten zijn ook wel hier geraakt hoor je dan wel zeggen maar dat is om uiteenlopende redenen soms heel anders gelopen dan de meesten hadden voorzien.
Momenteel zijn er ruim 300 bewoners met meer dan 40 nationaliteiten vertegenwoordigd en deze week heeft het centrum haar eerste gezinshereniging heeft kunnen vieren. Een moeder met haar tweejarig kind heeft de vader kunnen lokaliseren die zijn kind voor de eerste maal heeft kunnen zien op ons centrum hier in Weelde, toch een heuglijke gebeurtenis in al die kommer en kwel!
Na de procedureslag was er nog even tijd om langs te lopen bij de bevallige dames van de medische dienst die garant moeten staan dat de bewoners gezond in ons land kunnen verblijven en toen was er de uitnodiging voor een warme pannenkoek en een kopje chocomelk of koffie om wat na te babbelen.
Het grote gespreksonderwerp was zijdelings toch wel de diefstal in Ravels waarbij drie asielzoekers waren betrokken. Zoals altijd is het ook nu weer zo dat de echte mensen die opzoek zijn naar een nieuw leven omdat dit in hun land van herkomst niet meer mogelijk was omwille van één van de vier redenen die België mee heeft ondertekend in de Europese regelgeving. Niemand zal betwisten dat deze redenen te laks zijn ..... willen we bijvoorbeeld echt een gevluchte,alleenstaande gescheiden vrouw met kind terug naar Iran sturen om daar te worden gestenigd door de fundamentalistische islam regering. Ik dacht het niet !!
Natuurlijk zijn we sterk voorstander om mensen die om andere redenen naar ons land zijn gekomen erg streng beoordelen, al was het maar om de echte asielzoeker niet in de kou te laten staan als deze zich komt aanbieden vanuit een echt bedreigende situatie. Voor ons is er maar één enkele maatregel: onmiddellijke repatriatie zonder financiële tegemoetkoming( laat me niet lachen) en een uitlevering aan de gerechtelijke diensten in het land van herkomst met verzwarende omstandigheden voor het misbruik maken van humane voorzieningen voor asielzoekers.
