11.11.11, het is en blijft een beklijvende herdenking voor de mensen die begaan zijn met de geschiedenis, een geschiedenis die nog niet eens zo ver achter ons ligt en waar we nog bijna dagelijks aan herinnerd worden.
Daarom blijft het belangrijk om de Elf November herdenking niet zomaar als een fait divers te beschouwen. Onze ouders en grootouders hebben nog levendige herinneringen aan deze tijden.
Veel volk op deze jaarlijkse afspraak.
De herdenking op deze 11 novembermaandag was er eentje waarop vooral als erg koud zal worden terug geblikt. Natuurlijk is het allemaal niks vergeleken met de echter 11 november maar toch waren we blij met een extra laagje want het was ook koud vanmorgen aan het gemeentehuis. Toch kwamen alweer veel meer belangstellenden opdagen dan verwacht voor deze herdenking. Naast een delegatie van het gemeentebestuur was ook een delegatie van de militairen, de politie en de brandweer paraat, deze laatste waren niet in kostuum zoals de laatste 25 jaar, als stille wenk aan het bestuur.
De toespraak van de burgemeester was er traditiegetrouw een die vooral benadrukte dat we ook in onze tijden niet lichtzinnig mogen omspringen met racisme, de vreemdelingenproblematiek en andere vormen van polarisatie waar we als samenleving bijna dagelijks mee te maken krijgen.
Ook de stukjes die de leerlingen van de Ravels scholen kwamen voorlezen waren met dezelfde inhoud in het achterhoofd opgesteld. Verschillende scholen uit onze gemeente hadden enkele leerlingen afgevaardigd die hun eigen stukje poëzie kwamen voorlezen.
Daarna ging burgemeester Luyten samen met deze jonge generatie een bloemstuk leggen bij het monument van de beide wereldoorlogen en speelde Yvonne Peeters , samen met negen jonge muzikanten van SNK de Last Post.
Na afloop nodigde de burgemeester alle aanwezigen uit op een korte receptie in het gemeentehuis.