De Blues van Guy Verlinde en assistent Tom Eylenbosch werkt therapeutisch

Gegevens: Geschreven door: Patrickdr; Categorie: Muziek; Gepubliceerd: 23 oktober 2023; Hits: 895

Guy en Tom TOP

Zonder voorschrift verkrijgbaar, enkel een ticket vooraf was voldoende om de nodige medicatie binnen te krijgen… via de oren weliswaar. Want wie afgelopen zaterdag na het concert van Guy Verlinde en Tom Eylenbosch bij Café Van Dun vertrok was ongetwijfeld vrij van zorgen en voelde zich op zijn minst erg opgetogen.

Heel wat bezoekers trokken vooraf wellicht richting Vooreel met de nodige vraagtekens…Wat kunnen we verwachten ? Zou dit wel iets voor ons zijn ? Aan de reacties achteraf te merken waren die twijfels meer dan onterecht.

Een korte geschiedenis

Guy Verlinde, 47 jaar intussen, ontdekte de blues op zijn zestiende, een jaar later richtte hij al zijn eerste bandje op. Het grote succes kwam er met het oprichten van Lightnin' Guy & The Mighty Gators, een project dat hem in 2009 een platencontract opleverde bij het Franse platenlabel Dixiefrog Records. Guy toerde vele jaren non-stop door Europa, nam 15 albums op in 14 jaar en speelde in tal van prestigieuze clubs en op internationale festivals. Blues Peer, de Ancien Belgique en De Roma zijn slechts enkele referenties. Zijn live shows, velen ook in Frankrijk en Nederland, en regelmatig in een andere bezetting, werden gekenmerkt door hun hoog niveau. Zijn met blues, roots & Americana overgoten muziek werd vaak vergeleken met grootheden uit het genre. Naast een goede stem speelt Verlinde ook fantastisch gitaar.

Bij Café Van Dun liet hij zich bijstaan door de 23-jarige Tom Eylenbosch, een op en top professionele en zeer getalenteerde muzikant uit Keerbergen. Hij speelt al bijna 15 jaar piano, maar is eigenlijk een veelzijdige virtuoos die ook gitaar, hammond en banjo speelt.

Publiek geniet vanaf de eerste noten

Terwijl cafébaas Jasper het duo introduceerde nam ik plaats achterin plaats om het eerste deel van daaruit te volgen. Wat al snel duidelijk werd, Guy Verlinde pakte het publiek meteen bij de hand. “We gaan ervoor zorgen dat je humeur en gevoel beter zijn na het concert dan bij je binnenkomst. De blues zal je zorgen doen vergeten. Stap gewoon op onze trein voor een muzikale reis en beleef mee”, zo klonken zijn eerste helende woorden. “Trouwens, bij onze optredens in het Gentse kunnen de tickets ingediend worden bij de ziekenkas. Blues werkt namelijk beter dan antidepressiva”, zo grapte hij nog.

All Is Forgiven, een heerlijk slepende song met diepe bluesrif, was een van de eerste hoogtepunten. Een nummer dat Verlinde trouwens zelf schreef, zoals de meesten die hij speelt. Slechts sporadisch waagt hij zich aan een cover zoals bijvoorbeeld met I Shall Not Be Moved. Het is één van die nummers die zijn leven een richting gaven. Deze vooroorlogse americana-song, later oa gecoverd door Johnny Cash, van de Amerikaan Missisippi John Hurt klonk waanzinnig is een samenzang met Tom Eylenbosch en op het einde ook bijgestaan door een enthousiaste menigte.

Daarna was het even “shake to the left, shake to the right” op de tonen van Do That Boogie. De vingers van Tom dansten over het klavier en Jan Publiek bewoog heerlijk mee. Het meesterlijke pianospel van Eylenbosch kende een vervolg bij het prachtige Gotta Let Go. Het lied, met een haast klassieke intro, schreef Verlinde voor zijn broer die na een scheiding problemen had met zijn ex.

Genieten en meebrullen werd het ook met Bring It On Back To Me (YEAH !), een heerlijke klassieker van Sam Cooke, en met het opzwepende folky Play Your Blues, meteen de afsluiter van een gesmaakte eerste set.

Alle demonen uit het lijf

Het sympathieke duo pikte na een half uurtje de draad weer gewoon op. De heerlijke mix van country, blues en folk deed zijn werk en Guy Verlinde bleef zowat elke song op gevatte wijze inleiden. “Voor jullie staat hier vanavond een gelukkige Bluesman”, overtuigde de artiest uit het Gentse Aartrijke. “Het grootste cadeau dat er bestaat is worden wie je bent, al is dat niet altijd gemakkelijk”.

Een echte meezinger werd “A Worried Man”, een traditional die zeker gekend is van wijlen Ferre Grignard, die ooit zelf nog optrad in dit legendarische en authenthieke Café Van Dun. De fans waren helemaal mee. Zeker toen Verlinde over de liefde en nachtelijke escapades begon te vertellen…”All night long…wie kent dat hier?”, was zijn intro voor de “horny” sound van A Whole Lot Of Lovin’ waarbij hij zelfs zijn mondharmonica liet kreunen. Tom Eylenbosch toonde dan nog maar eens zijn talent door helemaal los te gaan op zijn toetsen, haast in trance tokkelend, terwijl hij ook vocaal sterk presteerde.

Eén van Guy’s helden is songsmid Bob Dylan, niet voor niets onlangs nog bekroond met een Nobelprijs voor literatuur. Van hem bracht hij een fantastische ‘eigen’ uitvoering van Blind Willie McTell, maar niet vooraleer hij het had over de goede akoestiek in ’t café, verwijzend naar het originele houten plafond dat zowat 100 jaar oud is. Het werd een absoluut hoogtepunt van de avond…wooooww !

Momenteel krijgt Verlinde regelmatig airplay op Radio 1 met zijn typische West-Vlaamse Keppe ‘k Zien Ier Voe Joen. Hij schreef het nummer speciaal voor zijn vader die als zeventiger een nieuwe liefde vond en dat in al zijn facetten ook nog beleefd. Oorspronkelijk heette het Baby I’m Your Man, maar omdat pa’s Engels niet zo goed is vertaalde Guy het…erg leuk gemaakt en gebracht.

Ain’t Nobody Gonna Hold Me Down werd de afsluiter van het reguliere programma en daarvoor werden alle registers open getrokken. De multi-muzikale Eylenbosch haalde een washboard tevoorschijn, inclusief een fiets- en receptiebel. En Verlinde vuurde het publiek aan om volop mee te zingen op deze folksong.

Bissen kon niet uitblijven

Uiteraard kon het duo het aanhoudende handgeklap niet negeren en keerden ze snel terug naar de bühne . Het werd een beklijvend extra kwartiertje dat werd ingezet met The Way You Are. “Ik word binnenkort op mijn 47^ste voor het eerst vader en ik voel nu reeds dat de liefde voor een eigen kind onvoorwaardelijk is”, introduceerde Guy het lied dat al even ontroerend als subliem werd uitgevoerd.

Er volgde een hele leuke blues onder de titel ‘Reckonin’ Blues’ welke net als alle andere songs op zeer veel bijval van het publiek kan rekenen. Zeker toen er op het einde een stukje Thunderstruck van AC/DC werd in verweven.

Boeken toe dacht iedereen, Tom incluis, maar Guy wilde toch nog een extra toegift. Hij had het ontzettend naar zijn zin gehad en dankte het publiek voor hun aandacht en inleving. Stand By Me werd zo het slotakkoord van een grandioos concert.

Achteraf

Unaniem positief waren de meningen na afloop. Voor de meesten was het een avond boven hun verwachting, een avond vol verwondering en bewondering. Dit was werkelijk een muzikale topavond waarbij de lat erg hoog werd gelegd voor al wie nog komen gaat. De sympathieke Guy Verlinde ademt blues en is bovendien een meesterlijke verteller die je met een goed gevoel huiswaarts laat keren. En Tom Eylenbosch staat hem daarbij virtuoos bij. Merci gasten, we hebben genoten.