Muziek

Concertgangers, van jonge dertigers tot ‘op leeftijd’, kwamen afgelopen zaterdag afgezakt naar het volle café Van Dun voor het optreden van Dilana Smith. Niemand die het zich achteraf beklaagde… het was werkelijk TOP !

ZWERFTOCHT TUSSEN JOHANNESBURG, NEDERLAND, AMERIKA en DRENTHE

Dilana Smith heet ze weer officieel, de in 1972 in Zuid Afrika geboren rockster. Aanvankelijk werd ze geboren als Dilana Jansen van Vuren en opgevoed door haar moeder, de operazangeres en actrice Dina Smith. Haar achternaam veranderde in ‘Smith’ rond haar tweede levensjaar, toen haar moeder trouwde met haar stiefvader, die haar adopteerde. In haar jeugd gaf ze optredens in en rond Pretoria en Johannesburg. Met de single Dancing in the moonlight stond de groep Wozani, waar Dilana in zong, zes weken op nummer 1 in de Zuid-Afrikaanse hitparade.

Dilana ging dan nog jaren door het leven als Dilana Robichaux maar heeft zichzelf dus nu weer gevonden in de naam van haar opvoedende stiefvader Smith.

Ze was 23 toen ze voor het eerst naar Nederland kwam, voor een stiekem concertje gezien ze geen werkvergunning had. Maar toen bij haar terugkomst in Zuid-Afrika haar zwangere vriendin vermoord werd, stond haar besluit vast. Ze verhuisde met wat kleren en haar akoestische gitaar naar Nederland, naar Drenthe meer bepaald. Ze speelde daar in enkele bands en ook solo, en leerde er een Amerikaanse man kennen met wie ze na vijf jaar de grote plas overstak.

In Amerika brak ze ook door als artiest toen ze er tweede werd in een grote talentenshow bij televisiestation CBS. Ze zong er ondermeer Lithium van Nirvana en werd vanwege haar rauwe strot al snel vergeleken met artiesten als Janis Joplin en Beth Hart. Ze bracht albums uit, verzeilde zelfs in sofa bij Ellen DeGeneres en speelde voorprogramma’s van oa Joe Cocker en Aerosmith. Ze werd in 2013 ook mama van een prachtige dochter, maar na de breuk met haar man en de mogelijke komst van Trump als president keerde ze na 17 jaar terug naar Nederland om er weer neer te strijken in Drenthe.

Eind 2016 en begin 2017 maakte ze nog furore in het immens populaire The Voice Of Holland. Ze maakte veel indruk met oa haar cover van Roxanne van The Police, maar overleefde uiteindelijk de zogenaamde knock-outs niet.

Vanuit haar Drentse thuis tourt de inmiddels 47-jarige rockchick nog steeds de wereld over om haar muziek en haar boodschappen aan de man te brengen. Ze zoekt haar heil voornamelijk in kleinere zalen, café's en meestal in akoestische sets. Maar ook de grote(re) podia schuwt ze niet met haar rockband. Zo stond ze onlangs nog op Summersessions in Turnhout als opwarmer van Golden Earring.

HET OPTREDEN IN DEN EEL

Maar vorig weekend stond ze dus op de bühne van het authentieke en gezellige café van Ravels Eel. En dat deed ze blootvoets, alsof ze zichzelf helemaal open wilde stellen… En dat dat ze ook, ze haalde actuele thema’s aan, gaf ongezouten meningen en liet diep in haar binnenste kijken.

Begeleid door Jeff Zwart, een begenadigd en gelauwerd gitarist, muzikant, producer en docent uit Emmen, startte ze ingetogen aan haar eerste set die ze zelf als “easy” bestempelde. Met Slaves, verwijzend naar het gevangen zijn in relaties, en Day By Day, voor haar vermoorde vriendin, liet ze al meteen haar engagement voor een betere wereld blijken. Daarna volgden True Colors van Cindy Lauper, kippenvelmoment The Rose van Bette Midler en I Always Remember Us This Way van Lady Gaga. De monden vielen intussen steeds verder open bij het publiek…

Dilana, zelf ooit slachtoffer van kindermisbruik, iets waar ze pas na haar 35^ste over kon praten, kwam dan met Behind Closed Doors. Dat nummer schreef ze samen met Jeff Zwart voor het Centrum tegen Kindermishandeling en Mensenhandel, een stichting daarvoor ze zich volledig smijt. Haar gedrevenheid, maar ook haar kwaadheid en de pijn die ze zelf ervaarde, waren duidelijk hoorbaar tijdens de ijzersterke vertolking van het nummer. Voor de pauze volgden dan nog Zombie van The Cranberries en haar alweer veelzeggende Money can’t buy me love.

DILANA GAAT HELEMAAL LOS NA DE BREAK

Met Roxanne opende deel twee, de toon was meteen gezet voor een nog ruim een uur durend en verrassend concert. Tussen de songs door vertelde Dilana de ene keer iets in het Engels en dan weer in het Nederlands. Dat deed ze vervolgens ook voor The Kids Must Play Put Your Guns Away dat ze schreef voor onschuldig vermoorde kinderen en oorlogsslachtoffers. Daarna ging ze de Zuid-Afrikaanse toer op met Staan ​​'n Bietjie Stil van Dozi, een vriend uit haar geboorteland, en met Take Me Back To The Old Transvaal (mijn Sarie Marais) dat tot Dilana’s verbazing werd meegebruld door het hele café….een waanzinnig moment …

Dat was er zeker ook met Who’ll Lotta Love van Led Zeppelin dat ze op sublieme wijze vertolkte en waaraan ze ook nog eens Mercedes Benz van Janis Joplin koppelde… iedereen werd van zijn sokken geblazen, “what a voice” !

Big Man was dan weer een eigen nummer waarin ze de macht van de sociale media benadrukte en hoe wij eraan verslaafd zijn geraakt. En met het knappe publiek als backing-vocal bracht ze met Something Inside So Strong van Labi Siffre een ode aan haar vrienden en familie in Afrika om vervolgens als veganist nog eens op te komen tegen het nodeloos slachten van dieren en voor het dierenwelzijn.

Dilana Smith is lang niet alleen een prima zangeres, ze is zeker ook als entertainer een topper, ze beweegt van links naar rechts over het podium en maakt veel contact met het publiek. Bij de inzet van Hallelujah stapte ze zelfs het podium af om tussen en met het publiek van deze klassieker van Jeff Buckley en Leonard Cohen een nieuw hoogtepunt te maken…wowwww

Met twee eigen nummers, waaronder Oh Jericho waarin ze beschijft hoe ze haar eigen dochter een veilige plek in deze wereld wil geven, en Big Love van Fleetwood Mac wilde Dilana dan haar optreden besluiten in Den Eel, maar ja… het enthousiaste publiek wou natuurlijk meer.

BISSEN MET ONVERWACHTTE SPECIAL GUEST

De duidelijk in haar nopjes zijnde zangeres vroeg dan maar wat het publiek nog wenste… tijd voor verzoeknummers met andere woorden. En die kwamen er ook met Have You Ever Seen The Rain van CCR, Cats in the Craddle van Ugly Kid Joe, Another Brick in the Wall van Pink Floyd en Me and Bobby Mc Gee van Janis Joplin.

Wat sommigen al was opgevallen tijdens het concert was de aanwezigheid van een BV als toevallige passant bij café Van Dun en dat was ook Dilana ter ore gekomen. En dus moest en zou hij, weliswaar na enig aandringen, mee op de bühne komen. De voor haar totaal onbekende Jean Bosco Safari pakte dan maar een gitaar ter hand en zette tot groot jolijt van de menigte Let it Be van The Beatles in. Het maakte de avond nog meer bijzonder, zeker toen ze samen met Nutbush City Limits van Tina Turner als uitsmijter nog voor een alsolute apotheose zorgden.

Wat een avond beleefden ze daar in Café Van Dun in Ravels Eel !

Iedereen was vol lof en sprak over een niet te evenaren avond, terecht trouwens, want dit valt niet te overtreffen. En wie weet, als ze woord houdt tenminste, zien we deze sympathie topper ooit nog eens terug in ons kerkdorpje. Zelf was ze immers ook duidelijk gecharmeerd door de sfeer en het kader.

Merci in ieder geval aan iedereen die dit mogelijk maakte.

FOTOREEKS : Café Van Dun Live - DILANA SMITH

Behind Closed Doors : https://youtu.be/X0rljxQAOcU

Who’ll Lotta Love : https://youtu.be/Mw13pvFl_BU?list=RDMw13pvFl_BU