Wat een concert ! Bart Buls en Jan Hautekiet lieten gisteren een diepe indruk na op uitgelezen publiek tijdens hun intieme huiskamerconcert in Café Van Dun.
Het werd een reis langs onvergetelijke rock- en popmonumenten.
Even voorstellen…..
Vanaf het ogenblik dat Bart Buls een gitaar in handen kreeg, hij was toen een jaar of 14, ging hij maniakaal tekeer om alle knepen en noten zo snel mogelijk in de vingers te krijgen. Wanneer hij enkele jaren later merkt dat er een groot tekort is aan bassisten en hij zijn akoestische gitaar inruilde voor een elektrische bas, begon hij aan een tot op heden overvolle carrière.
Buls, die ook mee aan de wieg stond van Soulsister, werd al snel een veel gevraagde en graag geziene muzikant. Internationaal stond hij naast sterren als Phil Clayton, Medford Slim, Johnny Copeland en Carlos Nuñez, in eigen land wilde iedereen hem wel als compagnon. Op dat oneindige lijstje staan grootheden als Raymond van het Groenewoud, Roland, Jo Lemaire, Luke Walter Jr van Blue Blot, Guy Swinnen (Scabs) en Will Tura. Bart was ook actief bij de Laatste Show band rond Patrick Riguelle.
Triple B (Bart ‘Bass’ Buls) heeft naast zijn bijzondere kwaliteiten als muzikant nog een grote troef waarvoor men hem er graag bij heeft. Hij heeft een fantastisch karakter en is een groepsbeest. Zijn enthousiasme werkt voor eenieder aanstekelijk en hij was, zo blijkt uit vele reacties en interviews, al vaak een soort verbindende factor tussen een veelzijdigheid van muzikanten. En dat Bart gewoon een toffe kerel is konden we gisteren zelf nog ondervinden.
Het mag dan ook niet geen toeval zijn dat vele van bovengenoemden de afgelopen maanden hebben meegewerkt aan Parallel Minds, de allereerste plaat onder zijn eigen naam, haast niet te geloven na zo’n lange carrière. Het album werd er eentje met, op één nummer na, werk van door Bart geliefde singer-songwriters, artiesten die hem doorheen de jaren inspireerden. Want, zo vertelde Buls onlangs nog tijdens een gesprek op televisie, je brengt beter een goeie cover dan een slecht eigen nummer. Veel van al dat moois, afgetuned door Buls himself, kregen we gisteren dan ook te horen in het Eelse dorpscafé.
En dan was er ook nog Jan Hautekiet...
Jan Hautekiet kennen we allemaal als radiopresentator, bij de VRT eerst op het alternatieve Studio Brussel en later bij op Radio 1 ondermeer als sublieme moderator. Met zijn uitstekende taalbeheersing en dito stemgeluid trok hij vele luisteraars en werd hij zelfs bekroond tot beste radiostem.
Nu zijn “radio-pensioen” nakende is kan hij zich meer dan ooit toeleggen op zijn tweede passie, piano spelen. Jan is namelijk een geweldig muzikant, een stiel die hij tot over onze landsgrenzen ging verfijnen.
Als muzikant heeft ook Hautekiet geen onbeschreven blad. Als pianist en klavierspeler deed hij heel wat sessiewerk, het BRT-Jazzorkerst, de LSP-Band, The Scabs, Fay Lovsky en Jan De Wilde konden zo op hem rekenen.
Jan werkte vele jaren samen met Patrick Riguelle waarmee hij bijvoorbeeld de Laatste Showband oprichtte. Ze namen cd’s op en gingen ook samen op tournee, ondermeer met ode aan het Franse chanson en met een hommage aan Brel.
Ook met Rick de Leeuw werkte en tourde hij, dat bracht hen enkele jaren geleden nog op het podium van ons plaatselijke festival Parkingrock van JH De Sjepap.
Verder vormde Hautekiet ook alliantie met Bart Peeters & The Radios, The Scabs en Blue Blot. En dan is er uiteraard nog Bart Buls met wie hij een samenwerking heeft waarvan hij nog geen seconde spijt had, getuige daarvan een uitspraak die hij eerder deed. “Wie op de planeet Buls voet zet, proeft van alles het beste en verveelt zich geen moment”.
Na hun passage in Den Eel kunnen we dat enkel maar beamen.
Het concert …
Even over negenen in het gezellig gevulde en authentieke café Van Dun stappen de twee heren het podium op. De ene netjes en strak in het pak, de andere heeft iets van een doorleefde rocker, een flinke baard, zijn haren ietwat verwilderd en ook iets minder strak dan zijn collega… Het is tijd voor Jan Hautekiet en Bart Buls, wiens stem bij “hallo Ravels” al meteen indruk maakt.
“I can feel your heartbeat” van Chris Rea opende de avond, alsof Buls al voelde hoe hoog die in de loop van de avond zou reiken. Ik zal vast niet de enige geweest zijn…
De toon was meteen gezet, het aanwezige publiek waaronder duidelijk ook “kenners” gaf meteen repliek op de vraag om al eens mee te zingen. Dat gebeurde ook bij “Don’t look back in anger” van Oasis dat het concert vervolgde.
“Vele van de grootheden waar ik naar op keek en altijd bewondering heb voor gehad zullen vanavond passeren”, vertelde Bart. “Ik ben daarheen de jaren geïnspireerd door hen, helaas zijn velen van hen vroegtijdig moeten gaan”… Aansluitend volgden, luidkeels meegebruld, Ring of Fire van Johnny Cash en Mia van Luc de Vos, nog eentje waar Buls mee samenwerkte.
En dan volgde misschien wel een van de hoogtepunten van de avond al heeft hierover ieder zijn mening. Maar wat Bart Buls met Your Latest Trick van Dire Straits deed was briljant, mede door het prachtige vingerwerk van Hautekiet op de piano. Later op de avond, hij nam er een stoel bij en maakte alles nog intiemer, zou hij ook Romeo And Juliet naar een hoger niveau tillen…een zangprestatie ten top… kippenvel !
Liefhebbers van pop- en rocknummers uit de jaren 70 en 80 die er niet bij waren gisteren hebben heel wat gemist. Er volgden immers nog werk van bijvoorbeeld The Eagles (Hotel California), Tom Petty, James Taylor, Bob Dylan (Knockin’ on Heaven’s door), Warren Zevon en Bruce Springsteen (The River).
Tussen de nummers door liet het duo de menigte ook niet onbetuigd. Naast een haast intieme charme en met hun typische humor zetten ze iedereen in de juiste gemoedstemming, iets wat crescendo ging naarmate het concert vorderde. We zagen Buls in opperste concentratie, maar genoten ook van zijn dialogen met Jan en van zijn uitgelaten bulderlach…
Toen de heren besloten om stilaan de bühne te verlaten was dat, zoals te verwachten, niet naar de zin van Jan Publiek. En zo volgde een toegift.
Een laatste ode was er voor Johnny Cash. “Hurt” werd een sobere afsluiter, met alweer de grand piano van Jan Hautekiet en de diep donkere stem van Bart Buls. Een nieuw hoogtepunt van een schitterend optreden, dat een ongelooflijke indruk naliet bij een tevreden menigte.
Wat mij betreft, een van de beste concerten ooit. Niet groots of bombastisch, maar zo intiem, zo breekbaar ook en dat door twee absolute toppers. Merci Bart en Jan … tot snel !
FOTOREEKS : BART BULS & JAN HAUTEKIET bij cafe Van Dun (PdR)
