Muziek

De derde editie van het herboren Tuinfestival in Ravels zit er alweer op. De organisatie liet ons weten dat ruim 2200 bezoekers het hippe polsbandje kregen aangemeten. Hoeft het nog gezegd dat dit festival in de lift zit ? Maak je al maar klaar voor uitgave vier op zaterdag 13 augustus 2016 !

 

Net als vorig jaar en het jaar daarvoor was er ook voor deze keer maar één woord op zijn plaats. Muzikale ambiance in de dorpskern, daar houden de Ravelse Pieren van.

 

Hoewel het later op de avond frisser werd ,konden we heel de avond rekenen op aangename, positieve  weersomstandigheden zodat het wel een prettige zomeravond vol fantastische en meeslepende muziek moest worden.  En ook dit keer werd de voorkeur gegeven aan bands met een Ravels tintje, zo waren er bij de Caboodles die de spits af mochten bijten enkele muzikanten (blazers en drummer) en een zanger die nauwe banden hebben met Ravels. Jammer dat er op dat moment nog maar weinig volk in den Hof van de pastoor was, de grote toestroom was toen nog niet begonnen. De aanwezig kregen in ieder geval een heerlijke opwarmer met een knappe set vol fantastische covers en enkele nummers, een mix van veel rockabilly met vooral veel nostalgie ! 

 

Wanneer tegen de schemering Jiving Sister Fanny de stage overnam duurde het niet lang voor het feest losbarstte. Met enkele meeslepende rocknummers van meester Stijn en zijn Sister Fanny vrienden ging het dak er voor de eerste keer af. Meester Stijn Vrijssen was geen klein beetje zenuwachtig als leraar van het vijfde leerjaar maar kon ons snel overtuigen met zijn rauwe stemgeluid.

 

Omdat andere jaren nooit een echte telling van de bezoekers werd gehouden had de organisatie dit keer voor echte, zelfs toffe  festivalbandjes gezorgd zodat later het juist aantal bezoekers kan worden medegedeeld, altijd makkelijk om weten als organisator. Als we echter eens mogen schatten waren er zeker niet minder dan vorig jaar, zodat het aantal volgens onze bronnen rond de 1.500 personen zal liggen of zelfs nog wat hoger.

Zoals ook in vorige edities het geval was leverde DJ Kristof maatwerk tussen de bedrijven door en hield hij met een goed geoliede muziekkeuze de sfeer op het plein tot alweer een volgende act werd aangekondigd.

 

Als derde band waren Five Guys Named Joe aan de beurt die met een authentieke set boogiewoogie, swing, jump and jive or whatever …. de zaak verder aan de kook bracht. Met aanstekelijke fifties and sixties deuntjes op hun solide old school instrumentarium deden zijn het op een originele manier die veel bijval oogstte.

 

Stilaan begon de tuin zich echter te roeren want het idool van Ravels was gespot, de Ravelse Godfather van de ambiance, de polonaises en schlagers voor iedereen om mee te zingen, van Jantje Smit tot Guus Meeuwis en Corry en de Rekels toe. Het duurde maar even vooraleer René Redley in zijn eentje heel het publiek op zijn hand had tot zijn laatste song en tussendoor bracht hij ook nog enkele eigen nummers waaronder “Wat een lekker ding” dat overal luidkeels werd meegezongen.

 

The one and only waar iedereen echter op had gewacht loste de verwachtingen voor de volle 100% in. Alides Hidding heeft nog steeds dezelfde gekke uitstraling als weleer, the Time Bandit van jaren geleden heeft nog niks aan charisma ingeboet en verbaasde iedereen door zijn energie en vitaliteit op het podium. The Three Originals gaven even een lesje performance ten beste zoals we nog niet hebben mogen meemaken op het Tuinfestival met muziek van de top shelf.

Wereldhits van eigen hand rolden door de tuin met “ I’m Specialised in You”  en  “Listen to the man with the golden voice”. De jonge generatie stond erbij en keer ernaar, verbaasd dat deze singer-songwriter hier gewoon op hun podium stond alsof zijn leven ervan afhing. Dat kon trouwens ook weer gezegd worden van gastzangeres Kelly Tomassen die van tijd tot tijd letterlijk de longen uit haar mooie lijf leek te zingen.

The Originals hielden het echter niet bij Time Bandits alleen, ook nummers van Sting, Toto, Tina Turner en consoorten gingen even vlot van de hand zodat onze waardering steeds groter werd. En wat gezegd van die schitterende afsluiter... Purple Rain van Prince.

 

Na dit denderende optreden was er nog een kleine verrassing in petto gehouden voor de toeschouwers met en heuse violiste die met opzwepende stukken viool de dansende menigte nog wat verder in vervoering bracht. Hanne De Blick heeft regelmatig optredens met DJ Kristof, er doolt ergens op FB nog een filmpje van dit optreden wat de moeite waar is om even op te zoeken.