Dit keer laat onze columnist JanHoed zijn licht schijnen over de mode.
Als je maar lang genoeg vol blijft houden kom je altijd terug in de mode....
'k Ben altijd al 'n rebel geweest, nu nog, haha... 😉
In mijn jonge jeugd, 'k zal een jaar of 16 geweest zijn, accentueerde ik dit door met schreeuwelijk bedrukte T-shirts met 'n Harley of andere motorprint te lopen met daaronder een versleten jeansbroek... hoe meer lappen hoe meer respect. Lang haar hielp ook 'n beetje...
Ik had op den duur zoveel lappen tussen m'n benen dat het als een pamper begon aan te voelen. Een ritje op het natte zadel van mijn brommer liet zich dagen voelen... Maar je zeurde niet, dit ongemak hoorde er gewoon bij.
Met het verstrijken der jaren werd ik met mijn outfit een zeldzaam geval. Mijn vrienden verruilden hun brommer met een auto, kregen verkering, starten een gezin en kregen kinderen... hun mouwloos jeansvestje met bijbehorende lappenbroek verdween in de hiervoor bestemde 'lappenmand', alsook hun bedrukte T-shirts.
Ik niet... ik hield voet bij stuk!!!
'n Auto moest ik niet hebben, da was voor watjes! Brommer werd motor en de kledij bleef ongewijzigd. Het enige wat met de tijd aangepast werd waren patches van motortreffens op het vestje en ja... op termijn zelfs “colors” op de rug. De broek werd alleen maar dikker... maar werd niet vervangen. NOOIT‼
Ik heb dit lang volgehouden, heeeeeel lang... het vestje draag ik zelfs soms nog. De broek werd een 'korte broek', niet moeilijk... de pijpen vielen eraf van rottigheid. 😅
Ontelbare keren kreeg ik de vraag: “Zul je niet eens iets anders aandoen?”. Maar dat ging ene oor in, andere oor weer uit, “Ze snappen het niet.” dacht ik dan.
Het bewijs dat het vestje een rariteit werd, een soort van relikwie is het feit dat hier enkele jaren geleden een dame aan de deur stond, ze was lerares in Tilburg en vroeg ze om het vestje te mogen lenen... ze wou er les over geven. Ik gaf het mee en kreeg het nadien netjes terug, met een bedankje erbij. Het had dienst gedaan, ze had de aandacht van haar leerlingen gehad.
Mijn 1ste lief na mijn scheiding kreeg het voor elkaar me in 'n bermuda te krijgen met een purper V-hals shirtje erbovenop, aan de voeten had ik witte sokken in mocassins... Ik kon nog net verhinderen dat ze mijn motor en Graspop T-shirts met spullenhulp meegaf. Gelukkig... want lang heeft het liedje niet geduurd. Het voelde aan als 24/24, 7 op 7 carnaval voor mij. 🤡
En echte vrienden kennen mij: zo kreeg ik uit onverwachtse hoek enkele weken nog zo'n gelijkaardig shirt cadeau. Ze waren aan het shoppen in Tenerife, ze kwamen voorbij zo'n winkeltje, en de rest laat zich raden. Blij mee!
Maar waarom schrijf ik dit nu:
Awel, zaterdag jongstleden, 09 maart, ik kijk naar Big Brothers weekfinale en wat zie ik... 4 decennia later spot ik presentatrice Tatyana Beloy in 'n schreeuwelijk, om niet spuuglelijk te zeggen, Harley T-shirt met daaronder een jeansrok vol lappen!!!
Word dit terug mode??? Ik zou al bijna “YyeeeaaaahhH !!!” durven roepen, maar dat doe ik niet.
Ah neen... ik zou het raar vinden, die namaak versleten broeken en rokken in het zomer '24 straatbeeld, en dan die nieuwe look-a-like 'oude' T-shirts en vestjes... is nie 't echte spul!
Het mijne is authentiek, priceless, bijna kunst... Als die broek kon praten... 😛
Toch zou ik het ergens wel tof vinden als het terug mode zou worden... en die kans zit er dik in. Ik ben dan 'n soort van voorbeeld, een icoon... het geeft me wel voldoening voor mijn volharding.
En soms brengt het ook geld in het laatje, zo ben ik morgen door productiehuis “Caviaar” gecast voor de TV-serie “Dood Spoor”. Men zocht een kermisganger jaren '80 met ongeknipt haar en in jeans... Zeg nu zelf: Wie kan dit beter dan ik, haha. Enkel de toog met 'n vol glas bier ontbreekt.
En weldra heb ik zelfs een wagen jaren '80, dezelfde als uit mijn rebelse periode, jawel... ik reed niet 'altijd' motor.
En over dat 'haar' kan ik ook één en ander vertellen... mijn haardracht werd me ook niet altijd in dank afgenomen. Maar zonder voel ik me kaal.
En de kapper zal niet rijk worden van mij... ik was er niet meer sinds voorjaar 2012.
Ik wou af van die 'ambtenarenlook', ik wou zelfs af van de hele ambtenarij... hier ga ik nu niet op verder, laten we het gezellig houden, het word 17° vandaag. Ik ga ervan genieten... met 'n wijntje. 'k Heb eerlijk gezegd al eentje op.
