Onze colmunist JanHoed viel gisteren bijna in de prjzen, zo konden we op zijn FB pagina lezen.....
Zo was hij er gisteren ook weer te gast, tijdens het optreden van “The Many Moons”.
We laten hem zelf beter aan het woord....
Al gauw spotte ik 'r twee enthousiaste dames. De olijke deerns hadden zich neergevlijd op de ligkussens en hadden duidelijk lol... Ze spraken me tot de verbeelding.
Wie zijn ze, waar komen ze vandaan, wat doen ze hier.....
Giechelend en lachebekkend waren ze selfies aan het nemen van elkaar en als duo, ik greep mijn kans.
Kordaat stapte ik erop af en vroeg hen of ze het misschien leuk zouden vinden als ik, met hun GSM, ook wat foto's zou nemen?
“Jaaah” antwoorden ze in koor... met De Biertuin op de achtergrond!”, en ze reikten mij een GSM aan.
Ik zei nog al grappend: “Jullie mogen je kleren wel aanhouden hoor.”, al had ik het eerlijk gezegd liefst anders gezien, haha.... 🤪 Ze zagen er best begeerlijk uit. Ze spraken tot de verbeelding.
Na de fotosessie ging ik terug aan de tafel zitten bij mijn vaste stammaat en hij vroeg me nog: “Ken jij die meiden dan?”. Ik ontkende, ik had hen nooit eerder ontmoet. Hij was vol bewondering dat ik dat zomaar durfde, op totaal vreemde dames afstappen en een gesprekje beginnen. Ik antwoordde hem dat ik wel moest, ik ben single... als ik geen contacten leg zal ik dit wel blijven ook.
Maar bij deze dames maakte ik duidelijk geen kans, ze hadden teveel plezier met elkaar. Toch dacht ik nog niet aan opgeven, ik smeedde een plannetje en werd er nog mee geholpen ook, het geluk lachte me toe.
Want dame nummer 2 wou ook wat foto's, ze wou dus ook 'n herinnering aan het bezoekje in het Belgische stukje hof van Eden alwaar spijs en drank in overvloed te verorberen valt onder 't genot van 'n stukje live muziek. Ze wenkte mij, ik moest komen....
Ik zei tegen mijne maat: “Hou je klaar, subiet roep ik je... en breng dan je GSM mee!”
Ik maakte dus mijn 2de fotosessie en de dames werden al wat losser, ze lagen vredig maar toch lustig kirrend in elkaars armen.... Ik deed 'n poging, ik vroeg hen: “ En nu zoenen...😘”, maar zo gek kreeg ik hen helaas niet.
Toen verraste ik hen met de mededeling dat ik ook wel met hun beiden op de foto wou.
“Hola” zei die ene.... “dit was de afspraak niet!” maar ik protesteerde.... “voor wat hoort wat dames, dat werkt hier zo in België.”
Ik riep dus mijne kameraad van zijn stamtafel en gebood hem enkele foto's te maken, en de dames stemden toe... ze hadden er zich bij neergelegd. Letterlijk en figuurlijk, haha...
Maar het belangrijkste was gebeurt, het ijs was gebroken, eerste fase van mijn operatie geslaagd.
I Love It When A Plan Comes Together ❗️
Ik kon zo stilletjes aan mijn vragenronde beginnen. Bleek dat de dames uit Utrecht kwamen afgezakt naar Poppel om 'n weekendje te gaan 'wildkamperen'. Ze verklapten me zelfs de plek... Er was enkel een toilet zeiden ze , maar geen elektriciteit en geen water. Mijn vrijgezellenbrein schoot meteen in actie en mezelf uitnodigend bood ik hen aan om mee te gaan met mijn busje, ik heb namelijk 'wel' elektriciteit en water...
Oeps... de sfeer sloeg meteen om, ze waren duidelijk 'op zichzelf'. Ik werd beleefd maar niet minder gemeend afgewezen, ik was 'n ietsiepietsie te voorbarig geweest denk ik.
Ach ja, ik ben 't gewoon afgewezen te worden, story of my life... ik heb 'n brede rug.
En toch.... helemaal om niets was mijn jachtpoging toch niet. Ik heb goed geslapen en lekker gedroomd, en ik heb weer inspiratie om 'n onbenullig verhaaltje te schrijven en jullie hebben weer wat leesvoer.
Wel raar.... al de hele ochtend hangt er ook 'n liedje in mijn hoofd, ik krijg het er niet uit. Jullie kennen het heus wel, eigenlijk heet het “Irene”, maar 't is eerder gekend door de zin:
🎼'Niemand heeft ooit zo mooi 'nee' tegen mij gezegd!' … 🎵🎶🎵🎶
