Jaarlijks, halfweg september, wordt er bij Koninklijke WTC De Rappe Wielen gestreden om de titel van clubkampioen ! Afgelopen zondagochtend stond de meet opnieuw getrokken bij clublokaal ’t Hegse Stalleke in Weelde.
Wie het reilen en zeilen van de fietsclub een beetje volgt weet dat niet de snelste wielertoerist de met de titel gaat lopen, wel diegene die het best ‘op gevoel’ een gemiddelde snelheid kan nastreven. Een moyenne dat de leden van de club trouwens zelf mogen bepalen.
Voorafgaand aan de eerste start van deze tijdrit geeft secretaris Leo Lauwers een korte uitleg over het door hem uitgezette parcours, geheel in zijn gekende stijl, en wordt bij lottrekking de volgorde van vertrek vastgelegd. Eens ‘chrono-Leo’ zich had gesetteld kon startnummer 1 aan zijn opdracht beginnen. En dat is voor de duidelijk nog eens : Een zelf gekozen snelheid op een vooraf ongekend parcours en zonder gps of fietscomputer zo precies mogelijk te benaderen. Iedere starter heeft zo evenveel kans op de zege.
De omloop was uitgelezen om een mooi tempo te kunnen blijven aanhouden, al is het uiteraard steeds opletten bij kruispunten of in scherpe bochten, er wordt per slot van rekening nog steeds gereden op de openbare weg. Maar Leo kennende werden grote gevaren ook nu vermeden.
Na een start achter in de Hegge werd koers gezet richting Weelde-centrum om zo via de Meir, Noord-Heikant en nog eens de Meir even de grens over te gaan bij de Veldbraak en Voske (Baarle Nassau). Via Aarleheide, de Voortjesweg en de Steenweg op Baarle werd dan de oversteek gemaakt naar Vond, Krommendijk en Mierdsedijk om dan de ruilverkaveling te volgen tot de Schootseweg in Weelde. Het laatste deel bevatte nog de Grootwaterstraat en de Hegge tot aan ’t Hegse Stalleke. Alles opgeteld was dit traject goed voor exact 31,420 kilometer.
Eens de laatste deelnemer zijn wiel over de lijn had gedrukt duurde het niet lang tot Leo met zijn papieren op de proppen kwam. Alles netjes uitgeteld bracht hij met zijn onnavolgbare gedrevenheid de uitslag ten berde. Helemaal achteraan eindigde dit keer Vic Bartels, in het verleden nochtans meermaals laureaat. Hij was liefst 9 minuten en 25 seconden te snel gefinisht. Opmerkelijk trouwens, haast iedereen reed te snel, op 2 DRW-leden na. Zelfs Sven Berghmans die vooraf het hoogste gemiddelde had opgegeven (33km/u) reed nog 2 minuten en 18 seconden te vlug, goed voor een 7de plaats.
De spanning steeg onder de sportievelingen, intussen op het terras genietend van een heerlijk najaarszonnetje. Uittredend kampioene Christel de Rijk viel net buiten de top, ze was 52 seconden te laat binnen. Net voor haar eindigden Jan Reyntjens en Hilde Wens die respectievelijk 20 en amper 7 tellen te rap waren. En zo bleef slechts één naam ongenoemd…. Leo haalde zijn latijn boven en sprak : “Primus inter pares (eerste onder zijn gelijken) , met slechts 3 seconden te traag... Patrick de Rijk !”. En zo behaalde de huidige clubvoorzitter, hij had ditmaal 27 km/u vooropgesteld, reeds zijn 4de titel.
De rest van de uitslag en fraai beeldmateriaal vind je in het onderstaand fotoalbum.
Na het huldigen van het podium kregen alle leden nog een smakelijke kop snert (verse erwtensoep) met een lekkere rogge boterham met spek aangeboden namens Gerrit en Saskia Saskia van ’t Hegse Stalleke.
De Rappe Wielen willen langs deze weg de uitbaters nog eens bedanken voor de fijne ontvangst en samenwerking en Leo Lauwers voor de hele organisatie van alweer een geslaagd kampioenschap. En uiteraard een dikke proficiat voor clubkampioen Patrick de Rijk.
FOTOREEKS :
