Skt. Moritz is een lange baan uit natuurijs waar het erg belangrijk is om goed te sturen. Vanmorgen moest de jarige Elfje Willemsen samen met Hanna alweer aan de bak in het Zwitserse decor van de dure toeristenhotels. De eerste run was een echte voltreffer, met een vierde plaats op slechts 22 honderdsten van Fabienne Meyer, de Zwitserse die op haar thuisbaan mocht aantreden. Dit liet het beste verhopen voor een topprestatie voor ons Belgische duo.
De tweede run benaderden Hanna en Elfje hun starttijd zodat we onze “fingers crossed” hielden voor de rest van de afdaling. We hopen telkens op een snellere start die voor een hogere beginsnelheid zou zorgen maar telkens moeten we weer vaststellen dat dat er voorlopig nog niet inzit. Als ze hier toch maar eens twee luttele tienden van een seconde zouden kunnen afknijpen, dan waren ze serieuze podiumkandidaten. Eén enkele aanvaring in één van de vele moeilijke bochten was voldoende om niet de hoogste topsnelheid te halen de ze nodig hadden om de supertijd van run 1 te prolongeren tot een podiumtijd. Toch houden ze er alweer een zevende plaats aan over, daarover kunnen ze best trots zijn. Niet getreurd over de “mindere” tweede run, vorig seizoen zouden we hier al euforisch over hebben gedaan. Het zelfvertrouwen groeit bij ons dames duo en met de Olympische Spelen in het vooruitzicht beginnen enkele andere toppers stilaan nerveus in de richting van onze meiden te loeren….. “ als die twee nu nog wat sneller vertrekken zijn we onze medailles misschien wel kwijt!!!”
