Welgeteld vier oudstrijders leven nog in onze 3 gemeentes uit WO II.
Uit WO I leeft enkel nog de vraag hoeveel kinderen er nog leven van oudstrijders uit de Grooten Oorlog.
Schoolkinderen nemen het voortouw in herdenking.
Er was in dit speciale herdenkingsjaar als herdenkingsmoment aan WO I veel aandacht besteed door een speciaal daarvoor opgerichte werkgroep. De schoolkinderen uit onze drie deelgemeentes werden betrokken in de H. Misviering die dit keer massaal werd bijgewoond en waar korte teksten werden voorgelezen door de kinderen die daarmee wilden beklemtonen hoe dom en nodeloos oorlog voeren wel kan zijn.
De rode leidraad was hierbij: Het is genoeg geweest…. Nooit Meer Oorlog. Om hun tekstjes kracht bij te zetten gaven de kinderen alle aanwezigen het krachtigste beeld dat deze oorlog heeft voort gebracht, het symbool van het bloed dat vloeide van honderdduizenden, een rode klaproos.
In stoet naar oorlogsmonument.
Na de mis, opgevoerd door de beide pastoors van de gemeentes Ravels, Weelde en Poppel werd mars gezet naar het gemeentehuis en het oorlogsmonument van oudstrijders. De indrukwekkend lange stoet werd begeleid door de fanfare van Weelde en voorop gegaan door het vrijwillige brandweerkorps van de gemeente en de vereniging van oudstrijders en veteranen van het Belgische leger. Omdat er weinig of geen oudstrijders meer overblijven uit beide wereldoorlogen is er een aanpassing gekomen aan het statuut van oudstrijders, zo worden de veteranen van militaire missies van het Belgische leger voortaan ook opgenomen in het elitaire kringetje van Belgische oudstrijders. Uit WO I zijn er nog slechts een paar overlevende soldaten die wereldwijd hebben meegevochten tegen de overheersing van Duitsland aan het Westvlaamse front.
Veteranen uit de Wereldoorlogen en andere wereldconflicten.
Uit WO II zijn er nog vier oudstrijders in onze gemeente onder ons: Marcel Wouters, Antoine Van den Hout, Karel Verheyen en Corneel van Nooten…. Vier mensen aan wie we ook vandaag nog ons respect willen en moeten betuigen voor de strijd die ze leverden om onze vrijheid te vrijwaren. Oud commandant Bullens van de luchtmacht, zelf een zoon van een oudstrijder uit de Vlaamse loopgraven vroeg zich af hoeveel kinderen er nog in leven zijn van een WO I veteraan. Het zou fijn zijn om weten hoeveel er nog van hen in leven zijn, de commandant is zelf al 85 jaar oud ….. andere kinderen van oudstrijders zullen ook wel leeftijdsgenoten zijn die ons stilaan beginnen verlaten…. Toch moet de herinnering aan deze verschrikkelijke tijden levendig blijven voor onze kinderen om hen eraan te herinneren dat met oorlog voeren en geweld enkel geweld wordt geoogst, er zijn immers geen winnaars in een oorlog, enkel verliezers.
Witte kruisen en bloedrode klaprozen als symbool.
De burgemeester hield een korte, maar krachtige toespraak en ook de kinderen hadden aan het oorlogsmonument hun eigen bijdrage voor de herinneringskrans werd gelegd aan de voet, begeleid door het beklijvende trompetgeschal van SNK dirigent Yvonne Peeters, het monument symbolisch versierd met zandzakjes die werden opgefleurd met de welbekende bloedrode poppies van het slagveld. Tweeëntwintig eenvoudige witte kruisen, zoals we ze ook kennen van de oorlogskerkhoven in West Vlaanderen aan het oorlogsfront, waren opgericht aan het monument van de oudstrijders aan het gemeentehuis.
Tweeëntwintig eenvoudige witte kruisen met naam, geboortedatum en datum van overlijden om ons eraan te herinneren dat ook in onze gemeentes de oorlog zijn sporen heeft nagelaten. Deze kruisen zullen in de komende weken een plaatsje krijgen op enkele drukke plaatsen in alle deelgemeentes om nogmaals iedereen eraan te herinneren dat de Oorlog ook in onze gemeente tastbaar aanwezig was.
Fotoreportage : 11.11.11 Herdenking
FILMREPORTAGE ANDRE VERMEEREN : 11 11 11 HERDENKING
