Jammer dat de Grosdag hiervan een beetje het slachtoffer werd qua belangstelling, op het opvangcentrum voor asielzoekers was het wel erg druk.

 

Er was nochtans flink gewerkt door de organisatoren om het de bezoekers naar hun zin te maken met een uitgebreid animatieprogramma voor jong en oud. Zo waren er verschillende dansinitiaties door Wannadance, het muziekkoor Razanko kwam optreden en mochten de durvers zich uitleven op de djembé.

Verder hield DJ Xavier heel de tijd de sfeer op een hoog peil en werden de kinderen verwend door een clown of Beertje Anders.

 

Enkele jaren geleden was er ook al eens een Grosdag en dit keer had men daaraan het Repair Café toegevoegd met een Weggeefkraam. Voor het Repair Café was dit keer niet hetzelfde succes weggelegd als de vorige keren, bij de weggeefkraam was wel wat eer te beleven en we zagen alvast enkele guitige kinderoogjes blinken als ze iets zomaar mochten kiezen om mee te nemen van de grote kraam.

De mensen die door het Gros gesteund worden waren aanwezig om hun projecten toe te lichten in de mate van het mogelijke.

 

Marie José De Mulder had speciaal voor deze namiddag één van haar Holy Spirit Fathers uit India uitgenodigd om haar bij te staan en de mensen kennis te laten maken met haar eigen project uit India. De jonge father was trouwens op bezoek in Duitsland zodat hij graag Mevr. José wou bijstaan voor deze gelegenheid.

Ze is trouwens voor haar weeskinderen alweer op zoek naar een manier om centjes bij elkaar te sprokkelen zodat ze weer een stukje verbetering kan brengen in deze arme bergdorpjes.

Met een draairad spaarde ze alvast alweer enkele euro's bij elkaar om een begin te maken aan haar nieuwe budget dat ze binnen een aantal maanden bij elkaar wil hebben gespaard.

 

Naast Marie José stond onze stoere Ravelse bouwvakker Willy Movaert die zijn eigen Afrikaanse project wat in de kijker wilde plaatsen. Ook hij probeert elk jaar weer de centen bij elkaar te krijgen om zijn Bamako project te kunnen blijven steunen. Toen hij in 2011 geheel zelfstandig het project “Booloo Defar Toubacouta” aanvatte, had hij nooit kunnen denken dat hij amper 5 jaar en 40.000 euro verder een volledige school met zes klassen uit de grond zou hebben gestampt. 

Met dit luttele bedrag heeft hij daar eigenhandig, en met de hulp van de plaatselijke bevolking, dit gigantische werk geklaard.

"In Afrika kan je nog wat doen met weinig geld." zegt Willy trots, maar legt er tezelfdertijd de nadruk op dat het werk niet gedaan is. Het probleem in Afrika is dat men er altijd alles in de gaten moet houden, zo is hij nu alweer bezig met reparaties en onderhoud van zijn klaslokalen. En onderhoud kost ook weer geld. Geld voor schoolbankjes, schoolgerief enz….

Nu hij 74 jaar is wil hij geen groot project meer opstarten: "Want dan zie ik er het einde misschien niet meer van", zegt hij zelf met de glimlach. Toch kan hij het niet nalaten om  kleine projectjes naar voor te schuiven om de gemeenschap daar wat meer comfort te brengen. Zo werkte hij de afgelopen winter de omheining af rondom de klasgebouwtjes. Nu is er plaats voor een nieuw tuinproject binnen de omheining dat in de opleiding van de school wordt meegenomen. De put staat er toch al sinds het begin van het project en kan hier uitstekend dienst voor doen. 

Deze winter werd de naam van de school veranderd in  "Ecole de Willy", een eer die weinigen te beurt valt. Willy was zelf geen vragende partij voor deze naamgeving maar is er wel, met recht en reden, ontzettend trots op. 

 

Naast Willy hadden de mensen van Fracarita, Oxfam en 11.11.11 met hun standjes plaats genomen. Er was echter te weinig belangstelling om te kunnen spreken van een geslaagde Grosdag. 

 

Enkel de djembé workshop had het succes dat ze verdienden, iedereen klopte er naar hartenlust op zijn instrument zodat het leek of we waren midden de Memorial Vandamme terecht gekomen waar de djembé trommelaar traditiegetrouw altijd voor de ambiance zorgen.