Omdat journalisten van Rawepo persona non grata zijn op het asielcentrum in Weelde moeten we ons richten op de informatie die we krijgen van de buurtbewoners die gisteren in de voormiddag een eerste keer naar de opendeurdag gingen.
Ook op deze opendeurdag was de pers aanwezig. Net als op het persmoment eerder deze week was Rawepo echter niet gevraagd of er interesse was om een beeld te schetsen van deze opendeurdag voor de rest van de bewoners van Ravels.
Voorlopig weinig sprake van hinder.
Tot op heden is er weinig hinder waargenomen door de buurtbewoners van het centrum. Op het onvermijdelijke aandachttrekken van een groepje jonge gasten wanneer meisjes van school huiswaarts keerden na is er nog maar weinig gerapporteerd.
Met deze zaken zullen de ouders echter moeten leren leven in de nabije toekomst, jonge kerels die hun dochters in een vreemde taal toeroepen, niet echt iets om vrolijk van te worden als moeder. In bijvoorbeeld een stad als Turnhout wordt dit gedrag tegenwoordig bijna als normaal(?) beschouwd. In Weelde zijn we nog iets meer conservatief en wordt dit soort aandacht trekken als dreigend en ongewenst ervaren door onze kinderen.
De enige klachten die tot ons zijn doorgedrongen zijn alweer het gedrag dat de “walkers” in de Okay vertonen, ze kennen andere normen dan onze lokale mensen, ze zijn onbeleefd of brutaal …. versperren de doorgangen en zijn er als de kippen bij om de proefschaaltjes leeg te halen ….. ongeveer dezelfde klachten als vorige keer. Niet echt verontrustend maar we hopen dat er hier en daar toch wat aan de gedragsnormen wordt geschaafd indien mogelijk door de aangestelde integratiemedewerker.
Er was ook nog een melding dat enkele jongeren jacht maken op paarden in een wei langs het Geeneinde. Mogelijk was dit een momentopname van mensen die nog nooit paarden hadden gezien…. Laat ons het daar voorlopig op houden.
Veel meer gezinnen dan verwacht.
In tegenstelling tot de vorige crisis zijn er dit keer veel meer gezinnen onder gebracht, er zijn al zoveel kinderen dat het aantal geraamde klasjes niet toereikend zal zijn dat is voorzien. Daarom dat er al hardop wordt nagedacht om meer alleenstaanden op te nemen om de volledige bezetting meer te spreiden. De bewoners zullen ook veel langer op het centrum verblijven, het is geen transitcentrum meer maar een langdurige verblijfsplaats in afwachting van de behandeling van hun asielaanvraag procedure.
De mensen die er nu rondwandelen proberen zichzelf dikwijls bezig te houden met allerlei klusjes die ze opknappen om de verveling te verdrijven. Ze doen dit geheel op vrijwillige basis.
Grootste bekommernis is een eventuele uitbreiding.
De grootste bekommernis van de omwonenden was nog het gerucht dat het centrum eventueel nog zou kunnen uitbreiden. We herinneren ons levendig de natte droom van staatssecretaris Francken toen hij de imposante hallen zag toen hij deze begin november bezocht. “ Hier kunnen we er nog veel plaatsen!” was toen zijn enthousiaste reactie in een opwelling van vreugde.
De enige reden dat er “voorlopig” nog niet aan een uitbreiding wordt gedacht is de prijs per vluchteling. De kostprijs is relatief hoog in verhouding met andere centra, maar tijden en noden veranderen dagelijks. Niets kan worden uitgesloten op dit ogenblik.
De kinderen laten het niet aan hun hartjes komen en nemen enthousiast de snoepjes van RAWEPO aan :-)
