Gisteren kwamen een aantal mensen een petitie afgeven op het gemeentehuis van Ravels.
De petitie met 170 handtekeningen was een protest tegen de komst van een kalverstal op een familiebedrijf dat binnen enkele jaren al toe is aan de vierde generatie ‘boeren op Aarle’.
Andere tijden....
Toen vanaf de jaren zeventig Nederlanders maar wat graag de grens overstaken om in Poppel een aantrekkelijk stukje grond of een leuke woning te kopen leek er nog niks aan de hand. Het was echter op lange termijn een tijdbom die werd gelegd onder het agrarische karakter van onze landelijke gemeente waar de nadruk nog steeds ligt op de landbouw. Nog steeds zijn er ruim 200 landbouwers actief in onze gemeente en hun inkomen hangt dan ook rechtstreeks af van de landbouw. Omdat Aarle met de jaren steeds meer in trek kwam bij Nederlanders die er graag op den buiten, of zoals ze dat zelf graag noemen “in het buitengebied” wilden wonen kwamen er stilaan wrijvingen met de landbouw en hun activiteiten die er al van oudsher werden beoefend door de familiebedrijven.
Reactie van de familie Van Rossum.
Kim, de vrouw van Wim Van Rossem is helemaal aangeslagen van de actie. Ook haar man en schoonvader hebben een slechte nacht achter de rug.
Wim:
“ Wij zijn een echt boerenbedrijf, al generaties lang boeren we op Aarle en onze oudste zoon is goed op weg om later het bedrijf over te nemen. In zijn vakantie is hij met zijn 12 jaar al een echte hulp en hij stoomt zich nu al klaar voor het boerenleven.
Toen we jaren terug ons eigen bedrijf begonnen, wisten we al dat we op termijn terug naar Aarle moesten komen om rendabel te zijn. Een tijdje terug heb ik het bedrijf van mijn vader volledig over genomen en dachten we eraan om onze toekomst van onszelf en onze drie kinderen veilig te stellen door te doen wat we al ons hele leven met plezier doen, maar daar hoort uitbreiding bij. Omdat ons ouderlijke bedrijf volledig in landbouwgebied ligt hebben we besloten om daar onze uitbreiding te doen en begonnen met de planning. Omdat we in geen geval overlast met de buurt wilden veroorzaken hebben we alles nauwkeurig afgetoetst met de gemeente en de provincie. Tot op heden heeft de aanvraag voor de vergunning ons al minstens € 16.000 gekost om alles volgens de regels te laten onderzoeken. We kregen dan ook een positief rapport over de ganse lijn, met gunstige besluiten waar we dan ook erg verheugd over waren. Met dit positief advies van alle bevoegde overheden willen we dan ook tot het uiterste gaan om ons doel te bereiken en de wet die aan onze zijde staat te laten zegevieren.”
Kim:
“ We vinden het dan ook erg jammer dat er zo’n negatieve reactie komt van de buurt, maar een beetje onderzoek en navraag leerde ons dat de buurt wel heel erg ruim is genomen. Hun woordvoerder spreekt over 170 handtekeningen, maar hiervan zijn er al bijna 100 uit Aarleheide, het zogenaamde villapark dat helemaal niet bij Aarle hoort. Deze mensen zijn op geen enkele manier verbonden aan onze gemeenschap en maken zelfs geen deel uit van het sociale leven van onze hele gemeente.
Heel onze bedoeling was enkel wat schaalvergroting brengen in een familiebedrijf dat wil overleven met een gezin waarin meerdere generaties samenleven. Naast onze oudste dochter en zoon die het bedrijf later zou kunnen overnemen, hebben we ook nog een kindje met het syndroom van Down. Leon is helemaal verzot op de jonge kalfjes en er gaat geen dag voorbij of hij staat voor dag en dauw op om samen met mij de stal in te trekken om de dieren te verzorgen. Als Leon ouder wordt zal hij zonder moeite kunnen meewerken aan de verzorging van onze dieren.
We begrijpen de zorgen van de omwonenden die de petitie mee hebben ondertekend, maar het gaat hier ook echt niet om een megastal. Een megastal zou ook nooit een vergunning hebben gekregen en zouden we ook niet aankunnen. Onze aanvraag is geldig voor een stal van minder dan 1.200 kalfjes omdat dit altijd de droom is geweest van Wim. Je kan zelf gaan opzoeken op Google wat de normen zijn voor een zogenaamde MEGA stal. Er wordt gesproken over een MEGA stal waar minimaal 7500 vleesvarkens, 1200 fokvarkens, 250 melkkoeien, 2500 vleeskalveren, 1500 geiten, 120.000 leghennen of 220.000 vleeskuikens staan. Daar is onze stal klein bier bij….
Ook vader Leo wil nog wat kwijt….
Vader Leo:
“ We vinden het ook bijzonder jammer dat er nogal wat, laat ons zeggen ‘onwaarheden’ verteld worden in alle berichtgeving van de protestgroep. De bewering dat de jonge kalveren uit Polen komen is helemaal uit de lucht gegrepen. Die komen gewoon uit België en ook uit Nederland. Ze worden ook gewoon gekweekt voor consumptie in België en Nederland, hoewel we ook de export van een bepaald soort van vlees dat hier niet zo gevraagd is niet helemaal uit kunnen sluiten. Maar dat is eigenlijk een goede zaak als er zoveel mogelijk wordt gebruikt in plaats van het te verwerken tot andere zaken.”
Reactie burgemeester Luyten:
“ De gemeente heeft oorspronkelijk een negatief advies geformuleerd om alzo met de bezwaren van de buurt rekening te houden en de mogelijkheid tot een overleg tussen buurt en ondernemer alle kansen te bieden. De gemeente heeft haar visie verduidelijkt op de POVC (provinciale omgevingsvergunningencommissie) De aanvraag voldoet wat betreft milieuaspecten aan de Vlaamse regelgeving waardoor de provincie deze goedkeurde.
Bijgevolg gaat de gemeente niet in beroep tegen de beslissing van de hogere overheid ( provincie)
Het toekennen en adviseren van een aanvraag moet gestoeld zijn op regelgeving en mag niet bepaald worden door een concrete actie van een belangengroep. Dit is volgens mij de reden waarom de provincie deze aanvraag goedkeurde.
Indien de beeldvorming omtrent intensieve veeteelt wijzigt is het eerst aan de wetgever om hieromtrent in aangepaste regelgeving te voorzien.
De gemeente werkt samen met andere gemeenten uit de regio aan een beleidsvisie om alle omgevingsvergunningen op een gelijkaardige wijze te evalueren passend binnen een plattelandsgemeente waar landbouw een belangrijke economische sector is. "
Boeren worden zo in een onmogelijke positie gemanoeuvreerd.
Wim:
“Het is momenteel quasi onmogelijk als lokale landbouwer om aan uitbreiding te doen als hij wordt geviseerd door één of andere beweging. De mogelijkheden zijn bijna onuitputtelijk voor de mensen die bezwaar hebben gemaakt en de boer moet lijdzaam toezien hoe zijn uitbreiding op de lange baan wordt geschoven. Het is gewoon de willekeur van de waanzin die ervoor zorgt dat vergunningen worden bestreden of niet. We worden vooral in onze grensgemeentes ook nog eens speciaal op de korrel genomen, want zelfs Nederlandse wetten kunnen ervoor zorgen dat bedrijven op Belgisch grondgebied hun vergunning verliezen of niet bekomen.
Dat kan nooit de bedoeling zijn geweest van de Belgische wetgever en ik kan enkel maar beamen dat er een beleidswijziging moet komen die megabedrijven aan banden legt. Maar nu kan geen enkele boer, ook onze familiebedrijven die de kop boven water proberen te houden één kant op, want de wetgeving wordt ondermijnd door de bezwaren die oneindig kunnen aanslepen tot zelfs op Europees vlak. Zoals ik al zei, we zullen tot het uiterste gaan om voor onze rechten op te komen.”
Boeren uit Ravels