Voor de oppositie en de publieke bank kwam het in ieder geval als een verrassing. De gemeente moet dringend op zoek naar een nieuwe uitbater voor de cafetaria aan onze gemeentelijke cultuurtempel De Wouwer.
Gisteren kwam dit bericht op de gemeenteraad met de mededeling dat er slechts tot 15 augustus kan worden ingeschreven, een erg korte inschrijvingstermijn dus.
Contractbreuk volgens Dorpslijst.
De huidige uitbater heeft nog een jaar te gaan maar heeft te kennen gegeven dat hij het niet meer ziet zitten om nog een jaar verder te gaan. Een reden werd hiervoor niet gegeven wat de oppositie toch wel de wenkbrauwen deed fronsen.
Met name de voorzitter van Dorpslijst noemde het merkwaardig dat een concessiehouder zomaar kan opzeggen voor de termijn is verstreken zonder enige financiële consequentie. Eigenlijk is dit gewoon contractbreuk en dient hiervoor een vergoeding voor te worden betaald. Op deze manier is een gevaarlijk precedent dat zich voordien al in de Brouwerij had voorgedaan nog maar eens herhaald zonder dat de GR daar op een passende manier heeft gereageerd. Op deze manier worden concessies als duiventillen waar men kan komen en gaan zonder enige vergoeding bij contractbreuk.
Erg korte inschrijvingstermijn.
Langs de andere kant is het geen sinecure om binnen deze inschrijvingsperiode een goede kandidaat opvolger te vinden voor de cafetaria. Als in september het nieuwe theaterseizoen begint kan de cafetaria toch niet gesloten blijven, dat zou een zeer slecht teken zijn voor onze culturele feestzaal.
Verder zit men nog met de overgave van de inboedel waar over moet worden onderhandeld, een eventuele overnemer die nu pas van deze mogelijkheid hoort zal het ook niet makkelijk hebben om de zak financieel rond te krijgen in deze korte periode.
Overname al in kannen en kruiken?
Volgens hetgeen men in “de wandelgangen” al had gehoord zou er echter al contact geweest zijn met een eventuele overnemer wat dan weer een heftige reactie uitlokte van Lou Haagen die zich luidop afvroeg waarom dan eigenlijk nog de vraag gesteld wordt in de GR als “alles toch al in kannen en kruiken is.”
Omdat dit punt dreigde uit te lopen op een persoonlijke kwestie werd het uitgesteld naar de besloten zitting na afloop van de GR.
