Vandaag 5 jaar geleden overleed oud ere-burgemeester Jozef Segers, beter bekend bij de Ravelse bevolking als Seppe Segers.Seppe Segers was naast burgemeester ook jarenlang notaris in Weelde, maar zijn hart lag toch vooral in het burgemeesterschap. Vijf jaar na zijn overlijden publiceren we graag een in memoriam, geschreven door zijn jarenlange trouwe medewerker voor het leven, Jos Verhoeven.
In memoriam JOZEF (Seppe) SEGERS Ere-notaris, ere-burgemeester van Weelde en Ravels.
door Jos Verhoeven
Inleiding:
Het is niet de betrachting om een volledige levensbeschrijving te geven van Jozef Segers. De bedoeling is om hem hulde te brengen voor wat hij voor Weelde en onze gemeente Ravels heeft gedaan en betekend.
Eerst was hij een paar jaar mijn leraar op de LBC in Turnhout, nadien werd ik gedurende meer dan dertig jaar zijn medewerker op het notariaat en gedurende achttien jaar was ik gemeenteraadslid onder zijn leiding. Omwille van zijn jarenlange belangrijke functie in de gemeente, zowel als notaris, als burgemeester of eerste schepen, aanzien wij het als een plicht om hem in dit populaire medium op te nemen en voor de toekomst in herinnering te houden.
Seppe Segers was een geboren Turnhoutenaar die zich in Weelde kwam vestigen als notaris. Door zijn kennis, zijn gedrevenheid, zijn typische eigen spreekstijl, zijn sociale ingesteldheid en politieke ambities heeft hij zich opgewerkt tot de eerste burger van onze gemeente.
Hoe het begon:
Jozef Segers werd geboren in Turnhout op 26 oktober 1930 als oudste zoon van de heer en mevrouw Josephus Segers-Daems. Zijn vader was directeur van de bank Fivek (Financiële Vennootschap der Kempen) op de Grote Markt in Turnhout, thans Dexia bank.
Hij groeide op in de ouderlijke woning boven de bank op de Grote Markt. Hij kreeg daar ook het gezelschap van twee zussen en een broer.
Hij liep school bij de Jezuïeten in Turnhout, waarna hij rechten en notariaat ging studeren in Leuven. Zijn militaire dienst heeft hij gedaan bij de luchtmacht in Kleine Brogel. Hij liep stage als notaris op het kantoor van notaris Louis Eyskens te Merksplas, de grootvader van Christiaan Eyskens, de huidige associé van zijn zoon notaris Filip Segers. Na zijn studies en zijn stage werkte hij mee op de bank van zijn vader, waar hij vooral de kredieten mee opvolgde, samen met zijn zuster Mia. Tevens werd hij lesgever aan de LBC te Turnhout waar hij avondlessen gaf in economie en handelsrecht.
In 1956 huwde hij Mia Crols, de oudste dochter van Jos Crols, de toenmalige schepen van openbare werken van de Stad Turnhout. Zij vestigden zich na hun huwelijk in de Pieter de Nefstraat in Turnhout. Uit dit huwelijk werden vijf kinderen geboren, twee zonen en drie dochters. De twee zonen zijn de gerechtsdeurwaarder Peter Segers en de notaris Filip Segers, die beiden ook in Weelde wonen. De drie dochters zijn uitgeweken respectievelijk naar Oudergem, Kontich en Zoersel.
Hoe het groeide:
Ik heb Seppe Segers leren kennen in 1961 als leraar bij de LBC in Turnhout, waar ik de lessen volgde van boekhouder. Op 4 april 1963 werd hij door de koning benoemd als notaris in Weelde. Ik herinner mij nog zeer goed dat hij die mededeling in de avondles deed. Enkele dagen later vroeg hij mij om eens op zijn kantoor te komen in Weelde, toen nog in de woning van zijn voorganger notaris Alfred Van Hove, in het Moleneinde te Weelde, waar nu de tandarts woont.
Ik werkte toen op het advocatenkantoor van meester Raymond Schuermans te Turnhout. De nieuwe notaris vroeg mij om zijn medewerker te worden. Na enkele dagen van twijfel en onzekerheid ben ik daar, na overleg met de advocaat, op ingegaan.
Notaris Jozef Segers was iemand die zich vlug inwerkte in de gemeente door zich actief te maken op allerlei gebieden. Hij sloot zich aan bij verschillende verenigingen en had goede contacten met de buren. Hij kon zich in gesprekken en bijeenkomsten vlot aanpassen en stond altijd klaar om iemand te helpen.
Door zijn relaties bij de bank van zijn vader in Turnhout, zijn contacten met de mensen en zijn binding met het sociale leven in de gemeente begon het notariaat vrij vlug te groeien en uit te breiden. Ook de stijging van de prijzen en stilaan de belangstelling van de Nederlanders voor België werkten in deze “golden sixties” de groei van het notariaat mee in de hand.
Het werk op het notariskantoor bleef groeien en dat had ook voor gevolg dat de kantoren van notaris Van Hove te klein werden en niet meer de mogelijkheid boden om nieuw personeel bij aan te werven. De notaris ging op zoek naar grond en vond die in dezelfde straat. Er werden onmiddellijk plannen gemaakt en de gebouwen werden in korte tijd opgericht en in orde gemaakt. In mei 1967 kon de verhuis doorgaan van Moleneinde 10 naar Moleneinde 22. Dat gebeurde niet met een verhuiswagen, maar Fons Schellekens zorgde voor paard en wagen en de buren hielpen mee om alles netjes voor elkaar te krijgen. Nu hadden wij een ruim kantoor met mogelijkheid voor uitbreiding. Wat later was ook het woongedeelte volledig in orde en kon de familie zich ook vestigen in haar nieuwe woning.
Jongenstehuis Ivo Cornelis:
Vrij kort na mijn overstap naar het notariaat kreeg ik een telefoontje van mijn vorige werkgever, advocaat Schuermans, toen voorzitter van de feitelijke vereniging “Jongenstehuis Ivo Cornelis” aan Weelde-Statie, met de vraag of mijn nieuwe werkgever niet bereid zou zijn om dat voorzitterschap van hem over te nemen omwille van zijn leeftijd en gezondheidstoestand. Toen ik die vraag voorlegde aan notaris Segers, voelde hij zich een beetje verplicht, maar reageerde onmiddellijk positief en werd kort daarna de nieuwe voorzitter van het Jongenstehuis Ivo Cornelis Weelde-Statie. Deze feitelijke vereniging bestond als een onderafdeling van de vzw Ivo Cornelis te Mechelen. In 1965 werd hiervoor een nieuwe vzw opgericht onder dezelfde naam. Notaris Segers werd hiervan eveneens de voorzitter. Hij heeft die taak met hart en ziel vervuld tot in 1992. Dan werd het principe van een tehuis verlaten en werden de gasten ondergebracht in woningen in de vorm van begeleid wonen. Alles werd dan ingebracht in de vzw Ivo Cornelis Mechelen.
In de politiek:
Door de vele contacten die er kwamen met het gemeentebestuur begon bij de notaris ook de politieke microbe te groeien en dat werd ook duidelijk aangevoeld door burgemeester Modest Hendrikx, die toen zijn tweede ambtsperiode van zes jaar deed. Wanneer in 1969 begonnen werd aan het opstellen van de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen was het burgemeester Hendrikx zelf die de notaris verzocht om als lijsttrekker op te komen. Bij het samenstellen van de lijst vroeg de notaris ook aan mij of ik bereid was om zijn lijst mee te steunen. Wij werden beiden verkozen en zaten vanaf 1971 samen in de gemeenteraad, de notaris als burgemeester en ik als raadslid. Bij het inhalen van de nieuwe burgemeester in 1971 bleek duidelijk uit de belangstelling van de bevolking en de aanwezigheid bij de activiteiten dat hij de sympathie van de mensen had gewonnen. Samen met zijn voorganger Modest Hendrikx als eerste schepen en René Verdonck als tweede schepen vormden zij een sterke ploeg om het dagelijks werk van de gemeente te hanteren. Door de inspanningen van zijn voorganger lag er al een heleboel werk klaar om te beginnen aan de uitbreiding en verfraaiing van de gemeente. Vooral de aanleg van de Gemeentelaan, de bouw van het zwembad en nadien de uitbreiding van het ganse gebied links en rechts van de Gemeentelaan waren mee van de eerste punten waar Seppe Segers enorm veel belang aan hechtte. Op die manier kon men een goed woningbeleid voeren, waardoor de jonge mensen van Weelde in eigen gemeente konden blijven. Ook de bouw van de watertoren, de komst van de waterleiding en de riolering zijn zaken die wij nu allemaal heel gewoon vinden, en die in die periode door de gemeente verwezenlijkt werden.
Enkele jaren later kwam de door de overheid voorgestelde fusie van gemeenten die zou ingaan op 1 januari 1977. Voor onze gemeenten was daar weinig discussie over. Wanneer er echter een naam moest worden voorgesteld, werd het probleem groter. Burgemeester Segers, daarin gesteund door zijn volledige gemeenteraad, vond het maar normaal dat onze naam zou behouden blijven, gezien het geschiedkundig verleden dat Weelde vroeger een Vrijheid was met Ravels en Poppel als schepenbanken. Binnen de fusie kon iedereen zich daar niet in vinden. Dan werden er zelfs nieuwe namen voorgesteld zoals o.a. Noorderweel. Uiteindelijk besliste de overheid dat voor die plaatsen waar geen akkoord bestond over de naam, de naam van de deelgemeente met het hoogst aantal inwoners zou toegepast worden. Vandaar de naam Ravels. Bij deze verkiezingen werd Frans Tanghe als lijsttrekker de burgemeester en Seppe Segers als lijstduwer werd de eerste schepen.
De Gezinsbond:
Seppe Segers werd in 1973 ook voorzitter van de Gezinsbond in het arrondissement Turnhout en bleef dat tot in het begin van 2009. Al die jaren heeft hij zich belangeloos ingezet voor het gezin in onze samenleving en in het bijzonder voor het klassieke gezin, al wist hij heel goed dat hedendaagse alternatieve gezinsvormen kansen moesten krijgen. Hij was het boegbeeld en het uithangbord van het gewest zoals het door één van hun mensen tijdens de uitvaartdienst werd verwoord. Hij zocht en vocht mee om de belangen van de gezinnen te behartigen en te verdedigen.
Het traditionele gezin was zijn stokpaardje en hij pleitte voortdurend voor het gezin als “de hoeksteen van de maatschappij”. Hij maakte zich zorgen over de normvervaging: het verval van de vroegere vaste waarden in relaties en opvoeding.
Hij vertegenwoordigde ook meer dan dertig jaar de Gezinsbond als bestuurder in het Vlaams Woningfonds en zat 36 jaar in de Algemene Vergadering van de Gezinsbond.
Sterke stijging van de grondprijzen:
Door de economische groei werden de prijzen van de onroerende goederen ook al maar hoger. In het begin van de jaren zestig werden gronden verkocht voor 100.000 à 125.000 frank per hectare, die opnieuw te koop kwamen na vijftien jaar en toen prijzen haalden van meer dan het tien- tot twintigvoud. Het waren vooral de jonge boeren die zich in hun bestaan bedreigd voelden, vooral als zij al hadden moeten bouwen of een bedrijf aankopen. Op 20 februari 1978 had de notaris een openbare verkoop van landbouwgrond in Poppel. De gronden waren al ingezet voor respectievelijk 750.000 BEF en 800.000 BEF per hectare. De leden van de KLJ -Groene Kring kwamen met een vijftigtal jonge boeren demonstreren tegen de hoge prijzen. Zij deden dat door vóór de verkoop de tafel te versieren waar de notaris de verkoop aan zou houden en vroegen even de tijd om hun lied als “snijdersbank” te mogen brengen. De jonge boeren mochten hun protestsong brengen en de notaris betaalde hen een pint.En is dat hier ne jonge boer?
Ja dat is ne jonge boer!
En heeft die boer wel grond voor voer?
Neen die heeft geen grond voor voer!
Refrein OEIOEI OEIOEI WE RAKEN IN DE KNOEI (2x)
En is dat hier een stukske grond?
Ja dat is een stukske grond.
En wordt die prijs niet al te bont?
Ja die prijs wordt al te bont. (refrein)
En is die jonge boer nu hier?
Ja die jonge boer is hier
En komt hij hier voor zijn plezier?
Zeker niet voor zijn plezier. (refrein)
En zoekt hij hier wat grond te kopen?
Ja hij zoekt hier grond te kopen.
Maar heeft hij dan ook geld mee hopen?
Neen hij heeft geen geld mee hopen. (refrein)
In Poppel hier zijn ze gezond
Ja hier zijn ze goed gezond.
En gunnen ze hier ne boer wat grond?
Ja hier gunnen ze ne boer wat grond(???!!!) (refrein)
Dus jonge boeren waag je kans
Jonge boeren waag je kans!
Maar bied niet veel, geen domme gans
Bied niet veel, geen domme gans. (refrein)
En al die and’ren: ZAKKEN TOE!
Ja die and’ren: zakken toe!
En ga terug naar elle moe
Ga terug naar elle moe (refrein)
Uiteindelijk bleek dat het andermaal de boeren waren die tegen elkaar opboden en toch weer 1.000.000 BEF per hectare gaven. Twee maanden eerder waren in Poppel al gronden verkocht voor 2.000.000 BEF per hectare.
IVEKA:
Seppe Segers was sinds de fusie van de gemeenten voorzitter van Interkempen. Op 24 november 1981 werd IVEKA, waar ondermeer Interkempen in opgenomen werd, opgericht in het Provinciaal Vormingscentrum te Malle. Bij deze oprichting werd hij de ondervoorzitter en in 1989 volgde hij Jan Van den Kerkhof op als voorzitter.
Op de Raad van Bestuur van IVEKA van 20 april 2010 werd tevens hulde gebracht aan Seppe Segers door Jos Ansoms, waaruit wij de volgende tekst kunnen overnemen:
“Tijdens de twintig jaar die Seppe Segers in IVEKA aktief was, werden heel wat zware dossiers tot uitvoering gebracht of opgestart: de fusie van onze privé-partner, de 3de generatie statuten in 1996, de oprichting van Telenet, de voorbereiding van de vrije energiemarkt. Allemaal dossiers waarin Seppe in zijn eigen stijl en met veel doorzettingsvermogen de belangen van Iveka en van de gemeenten heeft verdedigd.
Na zijn afscheid aan de politiek in 2000, liet Seppe in 2001 het voorzitterschap van Iveka over aan Servais Verherstraeten.
Een aantal van jullie heeft Seppe Segers nog als voorzitter gekend en zij zullen met mij getuigen dat hij een veelzijdig man was, een doorzetter. Het was een multifunctionele duizendpoot die actief was in verschillende organisaties en overal zijn stempel heeft gedrukt, niet in het minst bij Iveka.
Seppe heeft een groot deel van de geschiedenis van Iveka helpen schrijven, een geschiedenis waar wij vandaag op verder bouwen.”
Overdracht van het notariaat:
Door de toenemende drukte van het werk op het notariaat, met daaraan gekoppeld het ambt van burgemeester en de vele andere functies die Seppe Segers uitoefende, was het zijn bedoeling om het notariaat over te laten aan zijn zoon Filip. Die had zijn studies al beëindigd en werkte al een paar jaar mee op het notariaat. Hij werd benoemd tot notaris op 14 september 1993. Vanaf dat ogenblik kon Seppe Segers zich volledig wijden aan zijn gemeente, wat hij ook met volle inzet heeft gedaan. Dagelijks kwam hij nog wel het kantoor even binnen, maar ging dan door naar zijn gemeentehuis. Tot in het jaar 2000 heeft hij de gemeente bestuurd als een voorbeeldig burgemeester.
Bij de verkiezingen van 2000 was hij niet langer kandidaat en liet hij de zaak over aan de jongere generatie. Hij verhuisde terug naar de Grote Markt in Turnhout, waar hij in de ouderlijke woning, die inmiddels verbouwd was, van twee appartementen één maakte om voldoende ruimte te hebben om gans zijn familie te kunnen blijven ontvangen. Zijn hart bleef echter verbonden met zijn gemeente en vooral met Weelde, waar hij een groot deel van zijn leven gewoond, gewerkt en geleefd had.
Hij kwam nog regelmatig naar Weelde. Hij wilde dat blijven doen om de band met onze gemeente te behouden.
Terwijl op 15 december 2007 het notariaat met de bus op weg was naar Antwerpen voor een eindejaarsfeestje kwam echter een onheilspellend bericht dat vader Segers, in zijn appartement in Knokke, iets had gekregen. Pas ’s avonds werd het duidelijk dat het om een hersenbloeding ging en dat de gevolgen mogelijk zwaar zouden zijn. Het was inderdaad zo, maar geleidelijk aan tijdens de revalidatie bleek dat er beterschap optrad en groeide de hoop op een herstel. Na een tijd ging het opnieuw bergaf en is hij uiteindelijk op zijn naamfeest van 19 maart 2010 thuis in familiekring overleden. Op 26 maart is hij in “zijn Weelde” onder ruime belangstelling begraven.
Hij is voor onze gemeente een zeer groot figuur van onschatbare waarde geweest.
