Gisteren gingen we meewandelen op de Walk on Wouwer, een wandeling die langs alle kanten werd omhelsd door leuke muzikale en kunstzinnige elementen.
Het mooie, wat winderige weertje leende zich uitstekend voor zo’n intermezzo in het mooie bosrijke Ravels.
Selecte groepjes, vooraf ingeschreven via tijdsloten konden de wandeling starten aan GC de Wouwer, en werden begeleid door een poëtische gids die in verschillende fases het leven van een schrijver/kunstenaar beschreef.
Ravelse Toneelvereniging CONTENT.
Na nog geen kilometer, ondertussen hadden we wat met elkaar kunnen kennismaken, wandelden we in de volle natuur en werden verrast door een hilarisch optreden van de Ravelse toneelvereniging Content. Een kort stuk met een zwaar humoristische insteek waar we eerst wat aan moesten wennen, maar snel kwam de overgave en echoden de lachsalvo’s over de Ravelse velden.
De "Vierkante Meter" band.
Na dit eerste intermezzo trokken we richting Ravelse Staatsbossen om dan via enkele bosrijke lanen te belanden aan het Boshuis.
Hier wachtte de eerste drink met muzikaal optreden van een wel heel speciale band, “De Vierkante Meter”... en dit was wel heel erg letterlijk ook het geval. Het olijke kwartet bestond uit 4 muzikanten (zoals gewoonlijk het geval is bij kwartetten) en stond op een podium(ke) van 1 m X 1 m.
Toegegeven…. Ik denk dat het net wat groter was, maar wie maalt daar nu om. Het ging vooral over de perceptie en het leek toch heel erg klein. De gasten verrasten ons met heerlijk klinkende muziek uit vervlogen jaren en er konden op de koop toe ook nog verzoeknummers worden aangevraagd, al wilden ze het zo niet noemen. We kwamen uiteindelijk weg met drie nummers van onze drie favoriete bands aller tijden, zijnde CCR, The Beatles en Queen. Het werd een geweldig leuk half uurtje en helemaal vrolijk trokken we daarna naar B&B Maison Innoa in de Warandestraat.
B&B Maison INNOA.
Daar stond ons een heerlijk kopje koffie te wachten, ons allen warm aangeboden door gastvrouw Tasch en haar man Jef.
Tasch heeft nog meer verborgen talenten want ze schildert niet onaardig. In de mooie nieuwe zaal exposeert ze enkele grote werken uit een vroegere periode die meer dan de moeite waard zijn en tegenwoordig experimenteert ze met koffiegruis waarmee ze reliëf brengt in haar vooral abstracte werken. Jef, zelf zeer actief in de professionele wielerwereld als topmanager van ondermeer onze Vlaams wielertrots Wout Van Aert, gaf ons gezelschap een aardig welkom en ondersteunde zijn eega in haar creativiteit, terwijl enkelen onder ons vermetele pogingen deden om iets creatief aanschouwelijks op canvas te zetten.
Comedy met "DE" Kevin.
Gepakt en gezakt met een lading lekkere INNOA koffie trokken we daarna richting de Ravelse molen “De Nachtegaal der Maatvennen”, nog steeds eigendom van de familie Van Himbergen voor een stukje cultuur wat eigenlijk slam poetry had moeten worden. Jammer genoeg was de dichter ziek geworden zodat de Wouwer in allerijl voor een vervanger had moeten zorgen in de imposante figuur van “Kevin”, u kan het al raden aan de marginale naam…. Vol van zich zelf als leraar lichamelijke opvoeding. Deze comedian uit het Antwerpse bleek echter vol rare wendingen te zitten en betrok iedereen in “zijn” verhaal zodat velen al na enkele grappige opmerkingen de rest van zijn optreden plat lagen van het lachen in de schaduw van de molen.
Illustratrice Rosemarie.
Nadat we met node afscheid namen van “de Kevin” werd het stilaan tijd om weer te keren naar de Ravelse cultuurtempel voor een laatste optreden van de Slampampers, niet echter voor we in de Bieb ons eigen verhaal hadden mogen vertellen aan de hand van vele anecdotische fragmenten en opmerkingen. Die werden ter plekke door illustratrice Rosemarie omgezet in visuele kapstokken zodat elke groep een eigen impressie kreeg van de tocht die ze hadden ondernomen. Elke groep legde haar eigen accenten zodat alle illustraties hun eigen diverse individuele aspecten meekreeg van de groepen.
De Slampampers.
Eénmaal terug in de podiumzaal stond nog een laatste muzikaal intermezzo te wachten met de Slampampers, een band uit Noord Brabant die de meest onverwachte muziekstijlen combineren met een tomeloze energie en onverwachte komedie met niet meer dan een saxofoon, een drumstel en een contrabas, aangevuld met zang. Vooral de saxofonist heeft een carrière gemist als slangenmens want zijn flexibiliteit leek ons ongeëvenaard. Ondertussen konden we nog genieten van een laatste drankje en nog wat bijpraten met mensen die we in een eeuwigheid niet meer hadden gezien.
In ieder geval een wandeling om niet snel te vergeten en zeker de moeite waard om nog een over te doen in de toekomst.
