Wie kent hem niet in Poppel, of zeg maar gerust in groot Ravels?
Jan Versweyveld uit Poppel is een wandelende verhalenbundel,altijd in voor een babbel, die het nu geschopt heeft tot het walhalla van de social media, het YouTube paradijs.
We laten Jan, met zijn haat-liefdeverhouding voor dezelfde sociale media, zelf aan het woord over zijn nieuw bereikte status van onsterfelijkheid. Hij staat in onze gemeente nu zowat op hetzelfde niveau als de heer Zuckerberg wiens bemoeizucht hij niet echt kan appreciëren.
"IK BEN ONSTERFELIJK GEMAAKT!"
Half oktober kwam ik spelenderwijs, op spontane wijze en bij toeval in contact met een leuke in Amsterdam wonende dame. Nog 's mooi om zien ook, dat was 'n extraatje.
Wat gebeurde er........
Daags ervoor had ik 'n internationaal feestje gehad met speciale vrienden. Bij het opruimen van kliekjes en klakjes, en met nog 'n glas wijn in mijn hand, hoorde ik dat er vlak achter mij enkele mensen aan het spelen waren op het petanqueveld in De Wilders, dus ik ging 'n kijkje nemen.
Enkele OKRA leden waren er met hun zoon en dochter, en ook nog 'n vriendin van de familie een potje jeu de boules aan het spelen.
Aangezien ik nog drank en hapjes in overvloed had dacht ik: “Alles wat ze opzuipen en eten moet ik niet opruimen”, dus nodigde ik hen uit om na sport en spel bij mij in de tuin te komen verpozen, wat ze ook deden.
In 1ste instantie vond ik het vreemd dat de charmante dochter me constant aan het filmen was met haar GSM, en zo te pas en te onpas stelde ze nog rake vragen ook???
Maar ja...... ik heb niets te verbergen, en ik mag niet ontkennen dat een beetje aandacht van een schone jonge deerne me best wel gelukzalig maakte... dus ik werkte een beetje mee. Wat ik toen nog niet wist was het feit dat deze dame een opleiding volgde richting journalistiek....
Dus een poos later kreeg ik van haar 'n telefoontje, of ze bij mij tussen Kerst en Nieuw een reportage over mij mocht komen maken, over mijn hobby's, en mijn verzamelingen?
Door spijtige omstandigheden is de reportage een beetje verlaat, maar ze is 'r wel gekomen. En als je de klemtoon even verlegt ook welgekomen.... ik heb van de aandacht ten volle genoten.
Jammer maar helaas, en zijzelf had 'r een mooie Engelstalige term voor welke me ontglipt is, heeft ze veel beeldmateriaal moeten skippen. Er was meer dan 'n uur beeldmateriaal.
Maar uiteindelijk kan ik leven met het overgebleven documentje... Naar mijn gevoel geeft het me toch een idee zoals ik ben zoals ik ben.... Niet meer, niet minder. Klare taal, recht uit het hart.
En ook nog dit: Er volgt nog een filmpje, dit keer niet over mij, maar over een andere bezienswaardige dorpsgenoot.
Maar dit hou ik nog even geheim..... Rome is ook niet op één dag gebouwd...
