Afgelopen weekend zakte Guy Swinnen nog eens af naar Ravels-Eel. Meer nog, de trip vanuit Diest maakte hij zelfs tweemaal omdat de kaarten voor zijn concert vliegensvlug de deur uit waren bij Café Van Dun. En dus werd er een extra optreden voorzien op vrijdag. Samen met gitarist Yves Verthongen pakte hij het publiek weer helemaal in. Wij mochten het beleven op zaterdag.
Muzikaal erfgoed !
Guy Swinnen is en blijft een muzikale duizendpoot. Niet enkel leidde hij als frontman The Scabs naar grote hoogten de afgelopen meer dan 40 jaar, hij demonstreert ook met grote regelmaat zijn kunnen met de Guy Swinnen Band en met tal van andere samenwerkingen.
Het mooie hierbij is dat de belegen rocker steeds zichzelf blijft en bij ieder optreden, is het nu op de wei van Werchter of in een bescheiden authentiek café met een beperkt publiek, zijn ziel bloot legt en de fans pakt met eigen levenservaringen, zowel privé als op muzikaal vlak. En zo was het ook afgelopen weekend.
Swinnen werd bijgestaan door Yves Verthongen, een bangelijk gitaarvirtuoos die zijn talenten meermaals toonde op zowel de klassieke gitaar als op de mandoline.
Mooi opgebouwde set
Guy Swinnen nam ons mee op een aanstekelijke trip doorheen zijn solowerk, een ruime selectie hits van The Scabs en uiteraard een keur aan covers. En dat alles resulteerde in een setlist om duimen en vingers bij af te likken gekruid met mooie verhalen en anekdotes uit zijn verleden.
Met een stevige potje jammen op de gitaar trapte het duo hun heerlijk ontspannen acoustische concert in gang.
Uit zijn solowerk diste Guy Swinnen in het begin ‘No One Can Make It Alone’ en het fraaie ‘I’ll Lose You’ op, een song die ook Bart Buls regelmatig brengt bij zijn optredens. Ook ‘One Eye For The Soul’ paste in dat rijtje, een song die ontsprong toen Guy in een ware depressie zat na een zware periode waarin hij scheidde, verhuisde, de Scabs uiteen vielen en hij last had van bindingsangst. Het moet niet gezegd dat de vertolking voor de heel wat ‘goosebumps’ zorgde.
Maar uiteraard waren het vooral de songs van ‘The Scabs’ die toch net ietsje beter scoorden bij het publiek. Niet verwonderlijk eigenlijk, deze behoren nu eenmaal tot de geschiedenis van de Belpop. ‘Stay’ (uit de tijd dat we nog op het Bemdfestival in Arendonk speelde, aldus Guy), ‘Don’t You Know’, ‘Time’, ‘Crystal Eyes’, 'Nothing On My Radio', ‘Four Aces’, ‘Robbin’ The Liquor Store’ ….Het zijn stuk voor stuk songs die je met plezier meebrult, en zo gebeurde dat ook bij Van Dun !
Zoals ik gezegd passeerde ook een fijne selectie covers de revue. Mooi doorheen de set geweven brachten Guy Swinnen en Yves Verthongen pareltjes van ondermeer Bruce Springsteen (Dancing in The Dark), Johnny Cash (Wayfaring Stranger, met een verbluffende inbreng van Yves Verthongen op zijn mandoline) en Travelling Willburys (Handle With Care), die laatste trouwens luidkeels meegezongen door het gewaardeerde publiek. Er was een ruime diversiteit en vooral.. er was een aangename interactie tussen beide muzikanten en tussen hun en de aanwezigen.
Enkele topmomenten waren zeker de akoestische versie van ‘Medicine Man’, afkomstig van dat legendarische album ‘Royalty In Exile’, waarbij even gerefereerd werd naar The Wolfbanes, en de vertolking van Dead Flowers, een Stones-song uit begin jaren 70. Voeg daarbij ook zeker ‘The Guy so Nice’, een eerbetoon aan de vroeg gestorven Scabslegende Willy Willy, vocaal sterk gebracht door Yves Verthongen.
Slotakkoorden van straf concert
In Swinnen’s slotoffensief zat uiteraard ook ‘Hard Times’, heel klein en fragiel gebracht met nogmaals dat aanstekelijke mandoline-spel als surplus. Het leverde hen een hartverwarmend en uitbundig applaus op….en de unanieme vraag naar enkele bisnummers.
Verrassend eerste toemaatje was de bewerking van Tom Jones’ ‘ Green Green Grass of Home’, om daarna uit te pakken met wat punk op de akoestische gitaar… ‘Matchbox Car’ stoomde werkelijk door de boxen, wat een knappe versie van deze klassieker uit het oeuvre van The Scabs. Volgden nog de covers Knockin’ on Heaven’s Door (Dylan en anderen) en ‘Satisfaction’ (Rolling Stones).
Applaus alom en toch nog de vraag om een laatste extraatje. En dat kregen ze ook in Ravels-Eel, ‘op voorwaarde dat ik hier een speld kan horen vallen’ beloofde Swinnen. En zo geschiedde ook… Dat slotakkoord werd een nummer dat Guy leerde kennen tijdens de coronapandemie, ‘The Old Man and His Guitar’ een lied van Lee Hazlewood. Afsluiten in stijl heet dat, in een muisstil café met tintelingen doorheen heel je lijf. Klasse !
Het applaus barstte nog één keer los als dank voor een hoogstaande muzikale en gemoedelijke avond van twee rasartiesten.
Next....
Het komende optreden van Van Dun Events wordt er eentje van Bart Buls & Jan Hautekiet op zaterdag 10 mei 2025. Tickets zijn reeds online te verkrijgen. Wees er snel bij. En in het najaar komt ook Ronny Mosuse nog op visite bij café Van Dun. Tot de volgende.
FOTOREEKS : Guy Swinnen & Yves Verthongen @ Café Van Dun 2025
